Petra Grijzen kondigt de Avondspits aan.
Onderwerpje dit, onderwerpje dat.
“En, Lucella, mr. Perfect blijkt toch niet zo perfect.
Denk daar maar eens over na. Als je naar Tim kijkt.”
*grin*
Petra Grijzen kondigt de Avondspits aan.
Onderwerpje dit, onderwerpje dat.
“En, Lucella, mr. Perfect blijkt toch niet zo perfect.
Denk daar maar eens over na. Als je naar Tim kijkt.”
*grin*
Terecht veel aandacht voor de bedreigde kunstschatten van Egypte.
Maarten Raven van het museum van Oudheden zou eergisteren naar Egypte zijn gegaan. Naar het grafveld waar Nederlanders al sinds 1975 aan graven. Hij heeft er van af gezien omdat het zinloos is: er zijn geen ambtenaren om vergunningen af te geven, er zijn geen inspecteurs.
Nu maakt hij zich grote zorgen. Omdat gewapende bendes vernielingen aanrichten. Omdat mensen ‘zomaar’ naar schatten graven. Omdat ze magazijnen met oudheidkundige schatten plunderen.
“Oei” vat Lara Rense het goed samen.
En: “zit er meer achter” oppert Marcel Oosten. Moeilijk te zeggen. Er gaan verhalen dat de regering chaos wil creëren. Dat daarom de gevangenissen zijn opengezet. Zodat de leiders kunnen zeggen: ziejewel, jullie hebben ons nodig.
Raven: “Ik denk dat dorpelingen overal in Egypte kans zien inkomen te verzamelen in deze barre tijden. De mensen zijn arm en dom.”
LR: “Wordt uw veld wel bewaakt?”
Raven denkt van niet: Archeologen worden weggestuurd uit Egypte.
LR: “Dat voelt niet lekker, denk ik.”
door Jeanne 2 Reacties
Ze zijn nu echt uit elkaar – Lucella Carasso en Tim Overdiek.
En volgens mij doet het ze beiden beter bloeien.
Lucella Carasso voert weer gesprekken zoals ze dat deed voordat ze een stoorzender had (zoals met de verzekeringmeneer) en Tim Overdiek lijkt relaxter dan toen er iemand zat mee te luisteren die elk moment kon ingrijpen.
Er is 1 moment dat ze samen optreden: het Mediaoverzicht.
Waarin ook de luisteraarsvraag is verwerkt die per dag oninteressanter wordt. Vandaag: waarom kijkt u *niet* naar Boer zoekt vrouw.
De antwoorden zijn voorspelbaar. Een reageerder heeft gezegd: ik kijk niet naar boeren in onderbroek.
En, Lucella, richt Tim Overdiek zich nu tot zijn mede-presentator: “Mis ik dat?”
Even houd ik mijn hart vast dat Lucella nu net als Tim nuffig zal zeggen: dáár kijk ik niet naar, hoor! (En de Milennium-trilogie lees ik óók al niet)
Maar ze zegt: nee, gisteren geen boer in onderbroek. “Maar wel 1 in een blote bast.”
Dit was de eerste goede uitzending in de avond sinds het Radio 1 Journaal ook daar aan duo-presentatie doet.
Getoetst aan mijn eigen idee van goede radio.
Getoetst aan de eigen hoge lat van de NOS is het natuurlijk niks nada niks.
“Geweldig. Ik had het niet voor mogelijk gehouden.”
De dankbare opluchting vloeit uit de radio wanneer Janne Geraets van Jongens van Don Rua vertelt over zijn reactie op de brief van de Salesianen. Ze hebben een collectieve regeling voor de slachtoffers van seksueel misbruik toegezegd.
Geraets vertelt over ‘tranen in de ogen’ en ‘eindelijk begrepen worden’.
“Het is een vernietigende schuldbekentenis” stelt Tim Overdiek vast.
Die kant ervan lijkt Geraets niets te zeggen. Hij vertelt over eenzaam voelen, onbegrepen, vernederd. Ook door de cie-Deetman omdat die het “alleen wetenschappelijk heeft bekeken”.
Hoeveel geld zal het worden? “Geen benul” zegt Geraets. Maar: er staan bedragen voor.
TO: “Is de financiële regeling wel belangrijk?”
Toch wel. Omdat door het misbruik opleidingen niet zijn afgemaakt, banen niet zijn behouden.
Goed gesprek. Ruim de tijd voor genomen (meer dan vijf minuten) en de geïnterviewde laten vertellen wat hém bezig hield zonder te veel in hem te prikken.
door Jeanne 4 Reacties
In Vroege Vogels een verder leuke column van Alma Huisken die melding maakt van een ransuil in haar omgeving.
Ze hoort ‘m roepen, zegt ze: “oehoe – oehoe”.
Oehoe?
Toen ik laatst in mijn tuin een ransuil zag, zocht ik direct zijn geluid op.
Dat blijkt *geen* oehoe te zijn.
Het is een zacht en heel ánder geluid.
Luister maar (onderaan de pagina).
Ik vind dat dom.
In een programma als Vroege Vogels.
Die columniste kan zich vergissen en denken dat elke uil ‘oehoe’ zegt en verder een eind weg fantaseren.
Maar op die redactie moet toen ze haar stukje inleverde toch iemand hebben gedacht: jamaar… zo *klinkt* een ransuil helemaal niet.