Jeanne

“En jij dan?!”

2 januari 2011 door Jeanne Reageer

Erica Terpstra – dit keer te gast bij De Perstribune.
Leuk, leuk! Over het hier (haar nieuwe programma) en het toen: haar jeugd.
Herinneringen en oral history.

Haar kleinkinderen stelden haar vragen.
Zoals: wat vond je het lekkerst. En: wanneer heb je voor de eerste keer gezoend.

Govert van Brakel: “En wéét je dat nog?”
Erica: “Ja natúúrlijk! En jij dan?!”

Een náuwelijks merkbare stilte. Dan: de presentator herinnert het zich inderdaad.
“Je schrikt je dood maar je onthoudt het wel, het is een van de onvergetelijke momenten in het kinderleven.”

Je schrikt je dood?

Vroege Vogels verrast door een heel uur boeiend te vullen met ‘hoorspel’.
Wanneer het wordt aangekondigd slaat me de schrik om het hart gedachtig het vórige hoorspel met Lisa Wade in een sterrol als telkens ‘Klootzakken! Klootzakken! Klootzakken!’ roepend geëxalteerd pubermeisje.

Dit hoorspel is eigenlijk meer een reportage en gaat over de reis van de boerenzwaluw. Kwetter, doet die. Mooi ding dat het is. En nog nuttig ook, wordt ons verzekerd. Vanwege al die insecten die hij eet. Maar ook: bedreigd.

Nestelen in onze (verdwijnende) boerenschuren en trekkend helemaal naar Afrika. Onderweg doodgaan van de honger of gevangen worden door een valk of door een mens. Laag bij de grond hap-hap insecten opslurpend dicht boven de poep, hoog in de lucht getroffen worden door hagel. Dan, terug in Nederland, zoekend naar een nestplek en een partner. Mannetjes eerst. En wie het beste plekje én de langste staart heeft krijgt het beste vrouwtje.

Simpel naverteld, geen echt opzienbarende feiten.
Des te knapper om er een reportage van een uur over te kunnen maken met veel vogelgeluid, verteld vanuit de zwaluw (niet als ‘ik’ maar als ‘hij’, een geobserveerd individu) met zgn terloopse info over de gebieden waardoor en waarover wordt getrokken.

Mooie Radio.

De bobo die geen bobo wil zijn

31 december 2010 door Jeanne 1 Reactie

Vanochtend direct na het Radio 1 Journaal schakel ik naar Radio 2.
Bijna direct. De aankondiging van wat ging komen in het Jaaroverzicht trok niet.
In de middag zal het Live vanuit dat café in Amsterdam zijn. Jan Mom dus.
Heel soms heeft dat programma zijn moment(en). Heel vaak is het ongein.

Net toch even geprobeerd. Ik val in Erica Terpstra.
Eén van mijn idolen. Lekker aan de babbel. Met inderdaad Jan Mom maar ook Jurgen van den Berg. Over sport. Over dalen en toppen en meer dalen.
Ze was erbij, toen met Sven Kramer. En nee, ze is toen *niet* met ‘m gaan praten.
Omdat ze geen bobo wou zijn. Wat ze natuurlijk is. Maar ze wou dus niet als bobo zich bemoeien met dingen die haar niets aangingen.

Eén keer deed ze dat wel.
Toen de waterpolovrouwen na het winnen van de halve finale uit hun dak de polonaise in gingen. Toen heeft ze hun trainer gebeld. Dat hij moest zorgen dat ze weer de voetjes op de vloer kregen. Dat ze bij de les bleven. Voor de finale.

Waarop die zei: “Terp – maak je niet druk. Ze vreten ze op.”
Wat ook gebeurde.
“Terp”. Wat een leuke koosnaam voor deze kanjer.

“Wat ganzenlever erbij…”

31 december 2010 door Jeanne Reageer

Bert van Slooten belt met een man die ‘lekkere gerechten’ levert .
Die babbelt een eind weg en dan: “wat ganzenlever erbij”.

Gespannen wacht ik op de reactie van de presentator.
“Laat Jort Kelder het maar niet horen,” lacht die.
De man hoort het niet of snapt het niet maar dendert in elk geval door over “een heerlijk plakje ganzenlever”.

“Zalige jaarwisseling in de zin van lekker eten” sluit Bert van Slooten opgewekt af.
Slap-slap-slap.

Langer straffen ‘helpt’ (tussen aanhalingstekens)

30 december 2010 door Jeanne 2 Reacties

Langer straffen hélpt, kondigt Bert van Slooten aan.
Wat ik interpreteer als: misdadigers worden een beter, nl minder crimineel, mens wanneer je ze lang opsluit. Het zou in strijd zijn met alles dat totnutoe door verstandige mensen over straffen is beweerd, dus ben ik erg benieuwd naar dat onderzoek.

Het zit ietsje anders.
‘Misdaadeconoom’ Ben Vollaard heeft uitgerekend wat een veelpleger de samenleving kost. Dat blijkt méér dan de prijs van een gevangenisbed = 200 Euro per dag.
Bij veelplegers moeten we denken aan mn drugsverslaafden. Die plegen een delikt per dag. Woninginbraak, autokraak, fietsendiefstal, winkeldiefstal. Zolang ze vastzitten, plegen ze dus niets.

“Worden ze ook behandeld” vraagt Bert van Slooten.
Een fatsoenlijke, ik zou bijna zeggen *linkse* vraag. Want zomaar opsluiten en dan de sleutel weggooien, dat klinkt onsympathiek en kil. Het kán, zegt Vollaard. Maar we moeten ons geen illusies maken dat wanneer de delinkwent weer buiten rondloopt die behandeling tot iets heeft geleid.

Je moet wel selectief zijn, vindt de onderzoeker. Bij jeugdige veelplegers is het geen goed idee. Die hebben vaak nog een opleiding of werk (of horen die te hebben). Maar de drugsverslaafden – meestal hebben ze geen huis en ook geen baan. Daarbij “is onderbreking bijna gewenst”.
Geen speld tussen te krijgen.