De Koude Kalkoen

De Nieuws BV

Beroemde sopraan stopt

door Reageer

Het is alweer een paar dagen geleden maar toen ik het hoorde zat ik in de auto daarom nu pas een stukje.
Willemijn Veenhoven en Patrick (“een *bijzonder* goede middag”) Lodiers praten met Annett Andriessen over de sopraan Kiri te Kanawa die had bekend gemaakt dat ze was gestopt met zingen.
Ze gaat wel door met jureren in concoursen en met het geven van Masterclasses.

We horen stukjes Te Kanawa.
Willemijn vindt het mooi.
Andriessen beschrijft het als naturel. En mag en passant even droppen dat een stichting gesponsord door Rolex Te Kanawa in staat stelt jonge zangers te begeleiden.
De sopraan zong ook Cole Porter. En traditionele Maori-liederen (ze was deels Maori).

Klein puntje van kritiek: in het begin spreken de presentatoren de achternaam van de wereldberoemde zangeres verkeerd uit (klemtoon).
Slordig.
Maar ‘kniesoor’ zit daarover te zeuren wanneer een programma op prime time eens aandacht besteedt aan een klassieke zanger.

Leven als God in slakkenland

door 6 Reacties

Het is nog maar zeer zelden dat ik blij opveer bij een item op Radio 1.

Vandaag overkomt het me bij het gesprek van Jan Peels (‘Jan-van-de-Straat’) met Lennard ter Hall.
De man fokt slakken voor de consumptie.
En praat met zoveel liefde over de diertjes dat hij me al na een halve minuut de radio binnen heeft getrokken.
“Superfascinerend” noemt hij het en verrukt vertelt hij over dat je van dichtbij kunt volgen dat ze wakker worden, dat ze paren, dat ze graven, de kleintjes die boven komen.
“Je ziet het leven ontstaan!
En ik vind zelf altijd dat ze heel gelukkig ogen.
En voor mij is een gelukkige slak ook lekkerder.”

Het begon met een documentaire op de BBC die ertoe leidde dat Ter Hall vier jaar geleden zijn baan bij een drukkerij opgaf en zijn eerste slakken kocht.
De slak is niet meer zo geliefd als lekker hapje als in de jaren zeventig en tachtig. Logisch, vindt Ter Hall.
Want wat nu wordt geserveerd is een tropisch ras dat ze “laten uitgroeien tot de grootte van een konijn en dan in stukjes choppen en in een huisje stoppen”.

Zijn slakken worden “een heel mooi stukje vlees” en ik neem het al aan maar mijn hart wordt weer heftig geraakt bij de beschrijving van wat de slakken eten.
Niet ‘alles’ zoals onwetenden denken.
Wel: malse sla en appels en peren en komkommers.
Wél botersla, geen rucola.

“Krulsla vinden ze ook niet lekker, andijvie gaat wel, spinazie weer niet.
Ik heb eens 2200 kropjes veldsla van iemand gekregen. Het zag er echt prachtig uit dus ik gooi vol enthousiasme al die kropjes sla erin maar na vier dagen kon ik het er weer allemaal uit hengelen want ze namen er geen hap van en het begon natuurlijk wel een beetje te schimmelen.”
In een kwekerij is slak zijn een heerlijk bestaan denkt Ter Hall die graag de Slakkenkoning van Nederland wil worden.

In het vrije veld ben je “voedsel voor Jan en alleman”.
Maar bij hem in de kas hebben de slakken “een heel relaxed bestaan”: “Er is altijd eten, er is altijd drinken en er is altijd een partner in de buurt.”
En dood hoef je pas na 12 maanden.

Luister zelf.

Jong, jonger en nog jonger

door 9 Reacties

Radio 1 verliest luisteraars en wil die terugwinnen of ándere luisteraars winnen en wat doe je dan: verjongen!
Met andere presentatoren en een andere aanpak.

Wég dus met Marcel Oosten en kom-er-maar-in Jurgen van den Berg hoewel die laatste helemaal niet zó veel jonger is maar, hoopt de NOS, hij zal wel een hipper publiek aanspreken.
Waarbij ik het grappig vind dat ‘hip’ ook een ‘hip’ woord was in de tijd dat de vermaledijde oudjes die nog trouw R1J plegen te beluisteren jong waren.

Vandaag zet Radio 1 al in op de jeugd.
Tijdens de Nieuws BV mogen jongeren van rond de 20 vertellen hoe zij de wereld zouden veranderen.
En ik doe mijn best te luisteren maar verveel me al snel want wie zijn *zij* nou helemaal en ik gun iedereen hun dromen maar moet ik daar nou echt een half uur naar luisteren?
Dan ook nog een kind dat zoals andere kinderen eerder deze week een oplossing heeft voor een probleem: hij wil Groningen verplaatsen.
Ivm de aardbevingen.
Waarover echte deskundigen dan weer hun licht laten schijnen.

Zijn we nou klaar met de kids?
Helaas.
DIDD, voor het laatst te horen in deze vorm, heeft ook al kinderen uitgenodigd om ze te vragen naar hún visie.
Eentje wil korter douchen voor het klimaat, eentje heeft zó veel lego dat hij wel wat aan vluchtelingenkinderen wil geven.
Wat een gemiezer! en dat na de interessante uitzending van gisteren waarin deskundige opiniemakers van wel 50+ met elkaar in discussie gingen.

Ik beken bij deze dat het me geen bal interesseert wat een willekeurige 20-jarige van van alles en nog wat vindt.
En ik heb helemaal *niks* met kinderen.
Zijn ze ‘de toekomst’?
Kwa dat ze ooit groot worden en dan tzt (hopelijk) iets nuttigs gaan doen: ja.

Maar alsjeblieft! dit is geen kinderjournaal! dit is DIDD!
Láát die kleintjes toch lekker spelen met hun lego en tutten met hun net gekregen smartphones.
Val mij er niet mee lastig.

Als vandaag een voorschot is op het nieuwe ontzettend vlotte en swingende Radio 1 dan houd ik mijn hart vast.
En voorspel ik (wel ja, laat ik óók eens iets voorspellen) dat jullie de trouwe, goed opgeleide, *oudere* luisteraars kwijt raken zonder dat jullie er in slagen die zo fel begeerde 25-40 groep aan de radio te kluisteren.

Herhaling in de herhaling

door 7 Reacties

Ik had me voorgenomen mezelf niet te herhalen door wéér te klagen over de vele herhalingen op Radio 1.
Maar wanneer het te bont wordt gemaakt (en dat wordt het), dan is het gedaan met de goede voornemens dus vooruit.

Jurgen van den Berg besteedt aandacht aan wat onze voornamen over ons zeggen.
Kwa afkomst.
Is onderzoek naar gedaan.
Uur later in de NieuwsBV: Roelof van de Redactie heeft het over…. wat onze voornamen over ons zeggen…

Is dat nou zo’n ramp?
Nee.
Kan een keer gebeuren.
Toch?

Maar denk eens aan vorige week.
‘Het gelukkige gezin’ dat in aansluitende programma’s terug kwam.
Onderwerpen die in de middaguitzending passeren en dan opnieuw in het mediaoverzicht van het Radio 1 Journaal.
Zonder ook maar 1x een ‘zoals u straks al hoorde…’

Waarvoor ik maar één verklaring kan bedenken: die programmamakers luisteren net zo slecht naar elkaars programma’s als de meeste luisteraars die de ‘uit’-knop steeds beter weten te vinden of anders opteren voor de ‘behang’stand van wat een *nieuws*zender pretendeert te zijn.

Levend aan slachthaken hangen

door 2 Reacties

Sharon Dijksma is voor de natuur en ook voor de ondernemers, vertelt ze aan Willemijn Veenhoven en Felix Meurders.
Babbel en kabbel en stroop om de mond en niks aan het handje gesprek.

Na tien minuten snijdt Willemijn Veenhoven “even een ander punt nog dat op de agenda staat, dierenwelzijn” aan.
Dijksma wil een ‘top’ organiseren.
WV: “Nou vindt de Partij van de Dieren…”
Het is Partij *voor* de Dieren, Willemijn! Leer je dat nou nooit?

Maar die partij vindt dus dat aangezien er in het regeerakkoord geen afspraken zijn gemaakt over diervriendelijk beleid, de staatssecretaris verder kan gaan: “Bijvoorbeeld door het verbieden van het levend aan slachthaken hangen van pluimvee.”

SD: “Ja, de Partij voor de Dieren wil het liefst dat ik hun eigen verkiezingsprogramma uitvoer.
Maar we hebben natuurlijk te maken naast de twee vertegenwoordigsters van de Partij van (sic) de Dieren met 148 andere…”
Felix Meurders onderbreekt haar door te wijzen op “dat bééld: van het levend aan slachthaken hangen van pluimvee”.

“Maar ook daar zijn weer stappen die gezet worden” vaagtaalt de politica er lustig op los.
FM: “Maar wanneer komen er uitspraken over, definitieve beslissingen?”
SD: “Er zijn al veel vorderingen gemaakt, heel veel slachthuizen doen het ook niet.”
En ze is “in gesprek”.
FM: “Maar gewoon verbieden?”
SD: “Ik heb zo mijn redenen om het op deze manier met de sector te regelen.”
WV: “Dus voorlopig hangen er nog gewoon levende dieren aan slachthaken.”

Waarop Dijksma de schuld legt bij wie vlees eet “want dan heb je consequenties” en in Nederland proberen we “zo ethisch verantwoord als mogelijk met onze dieren om te gaan” en in onze slachthuizen zijn mooiere regels dan in andere landen.
Maar – wijkt ze bekwaam uit – ze wil wél iets doen aan het veevervoer.
Teveel gesleep, te lang onderweg en dáár gaat ze dus op die ‘top’ over praten.

Los van de inhoud en dat nare toontje van deze pluchezitter: sinds wanneer wordt het morele gelijk van een parlementslid bepaald door het aantal zetels?
Als je zo redeneert kun je net zo goed blind alle oprispingen van de PVV volgen.

gesprek