De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Tweeëneenhalve slang

door Reageer

De slang van tussen de middag was, hoor ik in het mediaoverzicht van even voor zes uur, aangetroffen in een *lege* camper en kroop terwijl de politie erbij stond op te letten via de ventilatie naar buiten.

Waarna we soepel (..) overgaan op een slang met twee koppen die eind juni in de Oliemeulen in Tilburg is geboren die vandaag voor het eerst zelfstandig heeft gegeten.
Tot nu toe kon hij leven op de restanten eidooier in het buikje.

Waarom dit bijzonder is? Omdat het mis had kunnen gaan als de twee koppen ruzie hadden gekregen.
“Nou ja!” reageert Lucella Carasso. “Dat moeten we nog maar eens goed nalezen.”

Dat was ook mijn reactie.
Maar het blijkt echt waar te zijn.

“Mijn dochter mag naar Engelse les”

door Reageer

Dertig scholen experimenteren met onderwijs aan 2- en 3-jarige kinderen opdat ze tzt makkelijker overgaan naar het basisonderwijs.
Marcel Oosten laat Annemiek Veen van het Kohnstamm Instituut uitvoerig de ins en outs toelichten, vraagt dan: “Hebben de kinderen er later baat bij?” waarna mevr. Veen weer een algemeen verhaal houdt.

Zodat de presentator zijn vraag nog eens herhaalt en dan: “Mijn dochter van vier mag vandaag naar Engelse les.”

Tegen Sven Kockelmann die al klaar zit voor zijn eigen programma en blijkbaar een gekke bek trekt: “Jazeker Sven! En daar is ze heel trots op.”
Tegen Annemiek Veen: “Spreekt ze nou later beter Engels dan andere kinderen?”
Dat hangt ervan af of het 1 jaartje is (in dat geval: nee) of dat er wordt “voortgeborduurd”.
Marcel Oosten: “Ik ga erop toezien dat er verder aan wordt gewerkt.”

Als het aan deze trotse papa ligt wordt de kleine Emma later een niet twee- maar drietalig genie.

Een ongeorganiseerde puinhoop op Pukkelpop

door 3 Reacties

Zoon zoek op Pukkelpop.
Bezorgde vader vraagt twitteraars te RT-en: heeft iemand zijn zoon gezien, is hij ongedeerd? Het brengt het ongeluk dichtbij.

Radio 1 Journaal treft het met gisteren al snel Maino Remmers en dan ook Tijn Sadee ter plaatse. Mooie reportages, goed vertellende ooggetuigen in dat prachtige Vlaams dat onze taal altijd iets extra fraais en exotisch geeft. Waarbij niet altijd zeker (en vast) is of we met authentiek Vlaams te maken hebben of met een privé verbastering (“in België dichten wij de put pas als het varken verdronken is”).

In Hasselt is ook de eigen verslaggever Rick Hoogkamp. “Een ongeorganiseerde puinhoop” zag hij. Maar hij ging nog wel bier drinken omdat het nu eenmaal een festival was.

“Het noodlot sloeg toe” zegt de burgemeester van Hasselt en dat beaamt Johnny Willemsen van MeteoVista. Zo’n bui zie je pas een uur vantevoren aankomen en pas een kwartier vantevoren wordt duidelijk dat die over het festivalterrein zal gaan.

Rik van de Westelaken doet er alles aan de man te laten zeggen dat de Belgen hebben gefaald. “Hadden ze niet moeten waarschuwen?” “Had ú Lowlands gewaarschuwd?” Willemsen wil geen zwarte piet uitreiken maar inderdaad: hij staat in (bijna) direct contact met Lowlands waar – horen we later – draaiboeken klaar liggen voor het geval een ramp dreigt of gebeurt.
Dat lijkt in België in elk geval niet zo te zijn geweest.

De zoon van de tweep is overigens gevonden: gisteravond om elf uur belde hij naar huis – ongedeerd.

Doodskist vouwen

door Reageer

50.000 folders deelt het Uitvaartmuseum uit met daarin een vouwmodel om een doodkistje te maken.

Directeur Guus Sluiter van het museum kan ‘m in elkaar zetten dus moet het te doen zijn, verzekert hij Rik van de Westelaken. Het kistje is voor kinderen. Als een huisdier overlijdt kan een kind de kist kleuren en versieren en een ritueel maken. Dat is, zegt Sluiter, voor een kind belangrijk.
Het is ook een mooie aanleiding om te praten over de dood. Dan kan een kind als een familielid overlijdt daar beter mee omgaan.

“Volgens mij,” zegt de presentator die een A-4 met het model voor zich heeft, “past hier niet eens een muis in.”
Het échte model is A3, vertelt Sluiter, de kist is zo 18 cm lang maar inderdaad: “Hij is alleen geschikt voor goudvissen en kanariepieten.” We moeten het dus “symbolisch opvatten”.

Mag het dier dan begraven in de tuin, wil Rik van de Westelaken weten. Als het je eigen tuin is wél.
RvdW: “Ook een kat?” Ja. Maar er zijn dierenbegraafplaatsen.
RvdW (die het allemaal letterlijk neemt): “Daar kun je ook met je doosje terecht?”
Nou… daar toch liever met een kist.

De reacties? Die zijn “leuk”.
Niet macaber suggereert de presentator. Sluiter: “Nee, men ziet de speelsigheid van het idee.” En kinderen? Die slaan lekker aan het kleuren en: “Die gaan er heel natuurlijk mee om.”

Nu maar hopen dat de kinderen niet gaan spelen met het diertje in de doodskist doen nog voordat het is overleden.

Afschieten en kunstjes doen

door 1 Reactie

Een week lang hoor ik Roel Pauw in een zomerserie liefdevol praten over en met diertjes.
Natuur vs cuituur/economie of: hoe hamsters en vlinders zakenlieden te slim af waren.

Maandag maakt de verslaggever als RadioRouter een reportage over herten die worden “afgeschoten zeg maar” nadat ze eerst door bezoekers van Hoge Veluwe zijn gelokt voor de foto. Nee, natuurlijk niet metéén. Maar een hert dat zo gewend (gelokt) is aan mensen kan niet erg lastig te bejagen zijn.
Stelt Roel Pauw daar een (liefst: kritische) vraag over? Nee.
Hij vertelt opgewekt verder dat het hertenvlees via internet verkocht een aardige duit in het laatje brengt.

Vandaag is de RadioRoute bij circus Renz. Waar de vijf leeuwen, constateert de verslaggever “best een leuk tuintje” hebben. Met een krabplank. En ook verder denkt hij dat de leeuwen net katten zijn want: ze houden zichzelf schoon.
Ze kosten trouwens weinig: met hun vijven per week 250-300 Euro aan vlees.
“Maar de dieselprijs is een nachtmerrie” veronderstelt Roel Pauw. En kijk ze eens lekker liggen. “Dat kunnen leeuwen wel, hè – relaxen.”

Zou de verslaggever wel eens hebben gehoord van Wilde Dieren de Tent uit?