Gisteren viel me al op dat Lucella Carasso en Tim Overdiek gesprekken niet meer als duo aangaan.
Eén van de twee zet de toon, de ander valt in – of niet.
Vandaag is die lijn verder doorgetrokken.
De presentatoren voeren de gesprekken alleen.
Om en om.
Intussen checkt de ander de email of gaat koffie halen of bereidt zich voor op het eigen volgende onderwerp.
Vraag van de dag: ervaringen met de OV-chipkaart.
Nadat Tim Overdiek via twitter had opgeroepen: Phew, waar gaat de luisteraarsoproep voor @nosradio1 uit bestaan? Jullie een goed idee? #durftevragen
Er kwámen reacties. Niets om van je stoel te vallen maar vooruit. En de verrassing van de uitzending was natuurlijk dat iemand reageerde dat hij er geen probleem mee had en dat hij in Hongkong woonde. Leu-euk.
Dit was uitzending vier.
Als 1 ding duidelijk is, is dat vantevoren slecht is nagedacht over wat de vorm zou moeten zijn.
Ik vermoed dat is gedacht: Lara en Marcel zijn een succes-combi, zo gaan Lucella en Tim het ook doen.
Dan worden eerst een paar proefuitzendingen gemaakt maar blijkbaar is de echte wereld toch iets weerbarstiger.
Zodat deze presentatoren per uitzending verder uit elkaar worden gezet.
En om nog *even* de door de NOS zélf geafficheerde checklist erbij te halen:
*Nieuws met vaart in velerlei vorm en variatie!
*Live-verslaggeving: waar gebeurt het in binnen- en buitenland, in welke fractiekamer op het Binnenhof?
*The man /woman of the moment, wie willen/moeten we spreken vandaag?
*De oplettende burger die zich afvraagt: “ what’s in for me?
*3 verrassingen per uur, qua onderwerp of gast
*Authentieke sprekers: geen woordvoerders maar mensen die het nieuws van vandaag zelf aan den lijve ondervinden
*Luisteraars-input: wat weet of merkt u van het nieuws?
*The talk of the town, wat is het gesprek op internet, bij de koffie-automaat of op het schoolplein?
We hebben onszelf scherpe doelen opgelegd. Of het ons lukt?
Op de vrouw af gevraagd? Nee.
Jullie komen niet eens in de buurt.