De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

De soldaten van Atatürk

door Reageer

Er wordt vandaag gedemonstreerd in Istanboel en Ankara (en nog meer steden).
Bram Vermeulen doet straks verslag in Nieuwsuur op tv en misschien dat daarom de radio Joris van de Kerkhof de ruimte geeft.

Die verslaat om 12.00 uur dat vice-premier Bülent Aric na zijn gesprek met Gül een praatje houdt tegen de journalisten.
JvdK: “Hij zegt dat het land in brand staat… en wat zegt-ie?” dit tegen zijn assisterende buitenlandredacteur Gulsah Ercetin.
Die: “Hij zegt eigenlijk niet zoveel. Alleen dat hij de president wil bedanken.”

Een uur later horen we Joris van de Kerkhof in een demonstratie van scholieren.
Een politieauto er achteraan waaruit wordt geschreeuwd: “Kinderen, kinderen, ga toch naar school.”
De verslaggever verhaalt nóg wat teksten. Zijn hulpje met ‘zegt-ie’ heeft hij er intussen uitgemonteerd.

In de avonduitzending diezelfde demonstratie maar nu (neem ik aan) met het vervolg.
Scholieren (van wie hij in de ochtenduitzending nog suggereerde dat die geen benul hadden waarvoor ze demonstreerden) roepen “wij zijn de soldaten van Atatürk”.
Een politieman roept geëmotioneerd (zegt JvdK en zo klinkt het ook) dat ze gaan ingrijpen. Dat gebeurt niet want (weet JvdK) de agent denkt: hier kunnen zijn eigen kinderen tussen staan.

Snerpend gefluit.
Twee “oudere dames” die leuzen meezingen.
JvdK: “Het zit ze tot hier, een vrouw maakt een snijbeweging bij haar kin, ze is het echt helemaal zat.
Misselijk van het traangas maar ook van het beleid van de regering.”

Intussen is Jozephine Trehy in Utrecht gaan voxpoppen.
Ze vindt een Turk op straat, ze vindt een andere Turk bij een kapper.
Ze loopt binnen bij een Turkse bakkerij: “Wat gaat u bestellen? En u? En u?”
En.. Wat vinden de klanten van de toestand in Turkije.
Die houden zich meest op de vlakte.

JT tegen de bakker: “Dit heeft u de hele dag, hè? Mensen die erover beginnen.”
(luistert die vrouw niet?)
Nee, zegt de bakker, hij praat liever niet over politiek.
Zo vermijd je conflicten met klanten.

Afronding door Tim Overdiek: “Conclusie van de dag – de klant heeft altijd gelijk.”

Nou… eh..
Mijn conclusie zou zijn: je hebt bij de NOS geweldige journalisten die je meesleuren in hun werkelijkheid en prutsers die niet snappen wat hun vak behelst.

Overigens: Gulsah Ercetin is niet totaal naar de zijlijn verdrongen, ze schrijft over wat ze met Joris meemaakt op de site van de NOS en plaatst daar ook foto’s.

De geur van gisteravond dringt op

door Reageer

In de verte een onduidelijk geluid van ‘rommel’.
De stem van Joris van de Kerkhof: “Het centrum van Ankara wordt schoongeveegd.”

Naast de verslaggeving en duiding door Bram Vermeulen uit Istanboel maakt Joris van de Kerhof nu reportages uit de Turkse hoofdstad.
Hij heeft buitenlandredacteur Gulsah Ercetin meegenomen, omdat niet elke Turk goed Engels spreekt.

Eerst eens vragen aan de veegploeg wat die ervan vindt.
Gulsah Ercetin: “We zijn vroeg begonnen vanwege gisteren en de regering moet gewoon weg, zegt-ie.”
“Het is een regering die het volk probeert te verdelen, zegt-ie.”
En net wanneer ik denk: hou eens op met dat ‘zegt-ie’ doorbreekt Joris van de Kerkhof het verhaaltje met “was-ie er zelf bij gisteren, en ruimt-ie nu zijn eigen rotzooi op?”
Dat blijkt inderdaad het geval en heeft natuurlijk iets bizars.

De veger wordt verlaten en na een kleine kuch beschrijft de verslaggever “op een kruising politieagenten met helmen op de grond” en t-shirt-verkopers en een “een vrouw met een hoofddoekje graait erin”.

Opgewonden stemgeluid.
“Ik ben absoluut niet tevreden. Ik veroordeel degenen die dit hebben gedaan. Zegt ze.”
JvdK: “En wat ziet u dan dat er gebeurd is?”
“Mevrouw zegt: ik zie helemaal geen goeie dingen. Ik heb ook geen positieve gedachtes over deze mensen. En als ik ze te pakken krijg zou ik ze zelfs wurgen.
Zegt ze.”

Waarop de verslaggever een leuke draai maakt naar de prijs van het t-shirt (€ 17.95 maar slechts 5 turkse lires waard) en dan gaan we allemaal hárder kuchen.
“De geur van gisteravond” dringt zich op: traangas, rook en teer.
Kuch! Kuch!
JvdK met wat verstikte stem: “Zo, dat blijft een paar uur hangen, zeg.”

Meneer-met-petje verkoopt monddoekjes.
Goedkoop. En soms vraagt hij niet eens geld.
JvdK: “Want u steunt de acties?”
“Natuurlijk, zegt-ie” en het geroezemoes met een turkse stem sterft weg.

Amper drie minuten perfecte reportage met informatie en mensen en sfeer.
Nu nog de vertaalster dat ‘zegt-ie’ afleren en ik zou werkelijk niet weten hoe het beter kan.

Een krokodil in je achtertuin

door Reageer

Vanochtend keutelt Maino Remmers knus door het Ilperveld ivm Natura 2000 en laat zich vogels en koeien aanwijzen.

Vanmiddag belt Tim Overdiek (de NOS mét de EO voor al uw nieuws over wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit) met Walter Getreuer van Serpo in Delft.
Over de krokodillen in Australië waarvan er nu weer net zoveel zijn als veertig jaar geleden.
Tweehonderdduizend.

Heel goed! Vindt Getreuer.
Want sinds 1971 zijn ze beschermd.
Daarvoor schoten boeren ze af. Toen is uitgerekend wat voor schade de boeren hadden (omdat de krokodillen schapen aten) en dat wordt gecompenseerd terwijl de boeren ook nog een premie krijgen als ze krokodillen beschermen.

Jamaar, doet Tim Overdiek.
Wát als er 1 in je achtertuin staat.
Dat zou Getreuer zelf “heel leuk vinden” en verder adviseert hij de Australiërs er niet naartoe te gaan (“het zijn geen aaibare dieren”) en ze niet te voeren.

“En kinderen” vraagt de presentator bezorgd.
Daar moet je goed op passen en ze waarschuwen.
Zoals wij kinderen ook waarschuwen voor de stroming in zee en dat ze niet de straat op moeten rennen.

11-1129In Australië, vertelt Getreuer, wordt per jaar één mens gedood door een krokodil. Terwijl er 1700 doodgaan door het verkeer.
Bij de krokodillenaanval is vaak alcohol in het spel.
“Kijk mij eens de rivier vol krokodillen overzwemmen.”

Maar toch (bij Overdiek neem je zorgen niet zo snel weg): “Wat doen ze in Australië om de overlast weg te nemen?”
Krokodillen worden zodra ze de twee meter naderen (en trek krijgen in mensenvlees) verplaatst naar gebieden met minder mensen.
Verder moeten ze vooral *blijven* omdat ze zwakke en zieke dieren wegvangen en zo hun eigen plek hebben in de rangorde der dingen.

Leuk gesprek.
Leuk Filiaal óók trouwens.

Philip Kooke heeft gesproken

door Reageer

Over “voetbal, nou ja over dat wat er af en toe bijhoort” praat Lara Rense met sportcommentator Philip Kooke die een weekje Gio Lippens vervangt.

Bij de hoofdklasse-amateurs Alphense Boys en Haaglandia werd het gisteren matten (spannend verslagen door Alphen Stad FM: “O! Nou gaan de supporters zich ermee bemoeien! Dat is toch niet de bedoeling mensen!”).

“Ligt dat nou aan voetbal? Bij hockey hoor je het nooit” geeft Lara Rense de voorzet waarop Philip Kooke keurig inkopt dat het ieder weekend ergens uit de hand loopt bij de amateurs en de jeugd.
Bij het voetbal zeggen ze, vertelt hij: het is een maatschappelijk probleem “maar bij hockey en paardrijden en handbal zie je het niet”.

Volgt een analyse van de sociale controle bij diverse sporten en anonieme bezoekers en bestuurders met en zonder netwerken en lijntjes met als conclusie: “Daarom is de voorbeeldfunctie in het betaald voetbal zo belangrijk. Als iemand zich misdraagt moet het bestuur duidelijk zijn: dit is onze norm, dit gedrag tolereren we niet, we grijpen in.”
En: “Het imago van je club zou voor elk bestuur belangrijker moeten zijn dan je resultaat.”
LR: “Zo! Philip Kooke heeft gesproken.”

Lekker begin van zijn commentaarweek.
Hopelijk houdt Kooke dit hoge niveau vol.

Efficiënt live zijn

door Reageer

Vooropgesteld: ik ben dol op live verslaggeving in het ochtend-Radio 1 Journaal.

Daarna gesteld: de afgelopen week valt me op dat de inhoud van de meeste Filialen kan worden samengevat in drie zinnen die in zes of meer fragmenten van een minuut of vier worden uitgesponnen.
Of ze te genieten zijn hangt dan sterk af van de persoonlijkheid van in dit geval Marc-Robin (groeten uit) Visscher.

De zaterdag-live-verslaggever heeft alleen al door het gebrek aan tijd minder gelegenheid tot gezellige keuvel.
Drie keer komt Joris van de Kerkhof in de uitzending.
Over Amsterdamse taxichauffeurs die dankzij een nieuw systeem met pasjes en nummers moeten onthufteren.

Even voor half acht treft de verslaggever de eerste chauffeur (met stropdas). Die verzekert hem dat hij altijd netjes met zijn klanten omgaat.

Om tien over acht ziet Joris van de Kerkhof op een podium met namen van alle taxibedrijven (JvdK: “als na een sportwedstrijd wanneer mensen geïnterviewd worden”) de Amsterdamse burgemeester Van der Laan.
Andere chauffeur met ook een stropdas én ballonnen en ook nog “mooie dames” die een wervend betoog houdt voor de zonetaxi waarmee je voor 14 Euro van het station naar het Stadionplein kunt terwijl (zegt hij) de metro 20 Euro kost.

Een paar minuten voor half negen: daar is de burgemeester.
JvdK: “U hebt vragen beantwoord over hoe mooi het is met de nieuwe taxi’s en nu even iets anders…”
Waarna hij Van der Laan in twee minuten laat vertellen over waarom de asielzoekers uit de vluchtkerk moesten, waar ze nu zitten, hóe ze daar nu zitten (geen water en elektra), dat hij ze zelf geen voorzieningen gaat bieden maar dat particulieren dat mogen doen terwijl de burgemeester zal proberen het “zo relaxed mogelijk te laten gebeuren”.

Gaat hij de asielzoekers niet uit het pand halen?
Van der Laan: “Nee. Waarom zou ik.”

Kijk.
Dat is nog eens efficiënt gebruik maken van je live verslaggever.