De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Elk jaar hetzelfde liedje

door 6 Reacties

Een paar graden vorst betekent bij de NOS: 1 verslaggever richting ijspret en 1 verslaggever naar vorstleed.
Joris van de Kerkhof mag ijs meten, Marc-Robin Visscher mag een Filiaal jolig vullen met de ANWB Alarmcentrale en de Wegenwacht.

“Elk jaar hetzelfde liedje, hè” weet MRV zelf óók wel.
En: “Wordt u daar nou niet flauw van?”
Nee, zegt de helper-in-nood: “Een beetje hectiek is wel leuk.”
MRV: “Hou ik zelf ook wel van, een beetje hectiek.”

Laat het ons weten, verzoekt Lara Rense, als u de auto niet open krijgt en uw spray ligt in de auto.
Twitteren naar @Laradio graag.

Het levert weinig op dus moet de Filiaalhouder het alleen doen.
Lege accu, vastgevroren sloten en deuren, een vrouw die dankzij de spray wel de sleutel in het slot krijgt maar dan breekt de sleutel af.
Geen handrem erop bij vorst, deurranden droog maken en insmeren met vaseline of talkpoeder. Oppassen met de auto verzuipen.
Dat is het zo’n beetje kwa vorstleed en -tips.

MRV: “Zal ik even helpen? Met de schroevendraaier erin?
Ik trek even handschoenen aan en ik ga er wel even onder.
Waar is het instructieboekje?”

Beetje blèh allemaal maar wat moet je anders met een afgekloven onderwerp.

Schaatskoorts en journalisten

door Reageer

“De schaatskoorts wordt met het uur heviger” zegt Lara Rense even na acht uur.
Het is een teaser richting Joris van de Kerkhof die al sinds half zeven in Noordlaren het ijs staat te prikken.

Tweeëneenhalve cm is het dan en “mot nu maar afwachten” zegt een man die er over gaat.
Mócht het 3 cm worden dan belt hij de natuurijscoördinator in Groningen en die komt dan en belt als hij tevreden is de KNSB.
Waarna zal blijken waar de eerste marathon op natuurijs komt.

Hopelijk hier, hoopt Noordlaren.
Maar ze concurreren met een aantal andere plaatsen.
Zoals wij, de journalisten, legt Joris van de Kerkhof uit, weer met elkáár concurreren.
Want terwijl hij ons bijpraat, praat de ijsmeester met Radio Drenthe en praat de voorzitter van de ijsvereniging met Nederland 1.

Spannend.
Ik ben benieuwd wie als eerste begint over de Elfstedentocht.

Gevallen friet en understatement

door Reageer

Als opwarmertje voor de schaatspret van dit weekend komt Ireen Wüst vandaag met het plan de meerkamp op te nemen als Olympische sport.
Ze mag het vanochtend uitleggen aan Marcel Oosten (niet erg overtuigend) en de rest van de dag is er kritiek en dan niks meer waarmee haar proefballon up, up and away is.
Of leeggelopen.

Terzake: het EK.
Onze deskundigen twijfelen geen seconde: Sven Kramer gaat wéér winnen.
En: Sablikova zeurt altijd voor een toernooi dat ze ziek is maar dat is een spel.

Vandaag doen de vrouwen nog niet mee dus horen wij hoe ‘Sebas’ (Sebastiaan Timmerman) voorspelt dat het zal gaan tussen Jan Blokhuijsen en Sven Kramer.
Wat Sven zal winnen.

Joris van de Kerkhof is naar Thialf gestuurd voor ‘sfeer’.
Een man die vrij heeft genomen, een man met een ingewikkeld geknipte en genaaide trui, bier dat € 4,20 kost (een dagkaart € 32,50) en -streng!- houdt Joris van de Kerkhof een man voor dat hij zojuist een frietje heeft laten vallen vanaf de statribune: daar gaat dus dadelijk iemand intrappen.

Altijd leuk: Erben Wennemars als radiocommentator.
Weet uiteraard waar hij het over heeft (Sven “zit een klein beetje hoog op de kruising” en “schaatst te wild”) en kan zo heerlijk enthousiast zijn.

Dan écht terzake.
Rutte wil dat we fatsoen weer dóen.
Ivm de scheldmailtjes die Hans Spekman krijgt.
“Maak gebruik van humor en understatement en ironie” roept de MP op.
Als we willen reageren op internet.
Ben ik ook wel voor.

Geen eigen verantwoordelijkheid bij salaris inleveren

door Reageer

Capgemini zit in de problemen en dús vragen ze 400 dure werknemers (=meestal oudere werknemers) salaris in te leveren.
Elke maand 10% minder. Vanwege ‘scheefgroei’ zegt bestuurder Jeroen Versteeg.
Als de dure werknemers akkoord gaan, hoeven ze niemand te ontslaan.
Anders wel.

“Proefballonnetje” zegt Han ter Halle van vakbond De Unie.
Hij daagt Capgemini uit “creatief te zijn hoe ze sociaal beleid vormgeven”.
En verder: bel even om te praten ipv iets voor te stellen via de pers.

Klinkt redelijk.
Dit itt de reactie van Versteeg op de vraag van Lara Rense: “Gaat u zelf ook inleveren?”
JV: “Daar ga ik zelf niet over, daar gaat mijn baas over en als mijn baas vindt dat ik moet inleveren…”

LR: “Wacht even. U gaat dit vragen aan uw werknemers maar u gaat niet uit uzelf dat ook doen? Misschien is het een mooi signaal. Tien procent?”
JV: “Het zou een mooi signaal zijn en als mijn baas vindt dat ik dat moet doen zal ik het daar met mijn baas over hebben.”
LR: “U voelt daar niet een eigen verantwoordelijkheid, begrijp ik.”
JV: “Nou ik denk dat het niet zo van belang is over mijn eigen salaris te spreken.”

Lara Rense: “Okee. Duidelijk!”

Duidelijk – zeg dat wel.

Als het hondje zich opwindt vallen zijn ogen er misschien uit

door Reageer

“Laten we eens horen hoe hij blaft..” zegt Menno Reemeijer.
We zijn op bezoek bij Martin Gaus en horen geblaf op de achtergrond.
Het is een mopshondje, weet de verslaggever en (tegen Lara Rense): “Hij heeft wel wat van je.”

Aanleiding voor het gesprek is de uitspraak van de rechter: de fokker van een (doorgefokte) rashond is aansprakelijk als het dier gebreken heeft.

“Bijna alle rashonden hebben rastechnische gebreken” vertelt Martin Gaus.
Kijk bv eens naar deze leuke mopshond: platgeslagen smoeltje, bijna geen neus, klein hoofdje, ogen passen niet zo goed in dat hoofd.
“Als hij zich heel erg zou opwinden zouden de ogen eruit kunnen vallen.”

Het komt, weet Gaus, omdat fokkers gespitst zijn op de uiterlijkheden van het ras en daarom overgaan tot inteelt.
Om ellende te voorkomen moet er “vers bloed” in een stamboom, maar “dat is voor de fokker vloeken in de kerk”.

MR: “De fout zit ook bij de consumenten die zo’n hondje willen.”
Precies.
Gaus: “Mensen zijn de helers van ellende.”

Advies: kijk op de site van de Raad van Beheer wat de rastypische problemen zijn.
Niet alleen voor het lijfje maar ook kwa karakter.
En vraag dan aan de fokker: hoe zit het bij jouw honden, wat kun je me garanderen en wat kun je me niet garanderen.
Gaus: “Dan weet je waar je aan toe bent.”

Ik zou het voor alle zekerheid ook even op schrift zetten.
Voorkomt in elk geval een hoop financiële ellende.