Ja, ze ziet een hoop dieren in de stad, vertelt Ottolien Boeschoten aan Milouska Meulens.
Laatst nog! Er stak een schildpad de straat over.
Zij uit de auto natuurlijk, andere auto’s tegenhouden (stoer!) en ze dácht dat hij naar de zee wou.
Dus wou ze ‘m brengen maar ja, dan had ze een hoge dijk op moeten klimmen (blèh) zodat ze besloot hem *terug* te brengen.
En… ze gooide hem in de sloot.
Dan: en nu maar hopen dat hij kan zwemmen! Haha! Lachu!
Ja, dólkomisch dit!
Goeie kans dat ze een landschildpad heeft verzopen.
En dat dan ook nog vertellen als ware het een vrolijke anecdote met zichzelf in de hoofdrol.
Waarbij de presentatrice haar niet corrigeert maar opgewekt haar gang laat gaan.
Treurig.