Supervaders en rolmodellen

Aangekondigd op TT: Carrière en gezin, kán dat?
Ik verwacht een interessant gesprek en tjoen dus acuut uit wanneer ik Jeroen Schutijser met zeiktoontje hoor voxpoppen op een beurs. Wat vindt u en wat vindt ú. Ik ken ‘u’ niet en ‘ú’ evenmin dus so what.

Het Radio 1 Journaal laat het gelukkig niet bij dat volstrekt overbodige repotje: presentator Bert van Slooten belt Ndo Ntoane van de Taskforce DeeltijdPlus.
– “Wat dacht u toen u het (Eurlings, Bos) hoorde” → Verbaasd en positief verrast
– “Is dit de spreekwoordelijke cultuurverandering” → Ja

De presentator heeft – vertelt hij – gisteren vrouwen gesproken en die zeiden wat zou er gezegd zijn als Femke Halsema dit had gedaan.
Dan was er gezegd: daar heb je weer een vrouw die haar gezin laat voorgaan.
– “Nu wordt er geapplaudisseerd: die mannen zijn supervaders, maar als een vrouw..”
Inderdaad, dan was er gezegd: daar heb je er weer eentje.
– “Zegt dit iets over de samenleving?” → Ja

Bos en Eurlings zijn rolmodellen en geven het goede voorbeeld en, suggereert Ntoane, je zou carrière moeten kunnen maken door wanneer je kleine kinderen hebt een tijdje “in de luwte” te blijven en dan later meer uren te maken.
Waarmee het gesprek eindigt terwijl het daar had moeten beginnen en ik als een #durftevragen (=een twitterding) de presentator toe-twiet dat ik me afvraag “hoe @Bertvanslooten dat eigenlijk zelf heeft gedaan, carrière en gezin combineren” en die terugtwiet: @JeanneDoo Ik snap Bos wel, ben ook niet voor niks uit Den Haag weggegaan.

Had dát in de strijd gegooid, denk ik. Ipv de vrouwen die hij gisteren sprak.
Vrouwelijke interviewers verwerken zichzelf regelmatig in een gesprek. Als de man Bert van Slooten dat ook had gedaan, zouden luisteraars hem dan een watje hebben gevonden? Of juist een rolmodel.