Wachten op het uit-pruttelen van de oersoep

NASA heeft een bacterie ontdekt die gedijt in giftige omstandigheden.
Zodat we nu in de ruimte kunnen zoeken naar leven dat ontstaat op een andere manier dan wijzelf (even kort door de bocht).
“Je kunt geen sluitende definitie meer geven van wat nu eigenlijk leven is” zegt wetenschapsjournalist Govert Schilling en “nu maak je het wel érg ingewikkeld, Govert” reageert Lara Rense.

Het *is* ook ingewikkeld: “Als er een marsmannetje hier op het Mediapark landt, dan is dat wel duidelijk. Hoewel zelfs dan kun je denken aan een robotje of een acteur.”
Marcel Oosten (geen ‘dromer’): “Dat doen we altijd in eerste instantie.”
En dan spreekt hij de prachttekst: “Maar de kans is toch groter dat er ergens nog een oersoep staat te pruttelen. Of al is uitgekookt.”

De pruttelende oersoepjes, zo moeten we het inderdaad zien.
Grote ijzeren pannen zie ik voor me, pollepel erin, af en toe voorzichtig roeren.
Miljoenen jaren, miljarden jaren. Dan kán het zijn dat uit die soepjes wezens kruipen en dat die met ons praten, belooft Govert Schilling.
Dat laatste (praten) is volgens mij zijn concessie aan ons, de luisteraars die er gewoon niet áán willen dat ET niet bestaat.
Schilling hoor ik anders immers altijd waarschuwen dat de illusie dat er aliens zijn precies dát is: een illusie.