Joost Zwagerman houdt een interessant verhaal over kunst.
Met om de drie zinnen “laat ik het zo zeggen”.
Soms volgt dan inderdaad een boeiende exercitie.
Maar in zinnen als “ik probeer toch vooral laat ik het zo zeggen meeslepende verhalen te vertellen” heeft “laat ik het zo zeggen” geen enkele toegevoegde waarde.
Volgens mij is “laat ik het zo zeggen” het zeg maar van de (pseudo) intellectuele man.
Leuke observatie. Inderdaad het ‘zeg maar’ van de intellectueel en hinderlijk door z’n pedanterie.
De vele politici die om de paar zinnen ‘Zoals ik al eerder zei’ naar voren brengen komen me trouwens ook de strot uit.
Bij Zwagerman denk ik: dat heeft zo’n jongen toch niet nodig!