Zo’n 22.000 Nederlandse kinderen gaan in België naar school en Marc-Robin Visscher maakt er een leuk Filiaal over. Hij begint in Hulst “waar het net zo stil is als in de gemiddelde Belgische schoolklas” en hoort van wethouder Frank van Driessche dat die zint op ‘maatregelen’ en ‘onderzoek’. Zoals de directeur van de St. Jozefschool (55 leerlingen, plaats voor 110) bezig is met “een nieuw concept neerzetten” met desnoods een warme maaltijd en iedereen met de bus ophalen.
Jammer voor de wethouder en de directeur maar de warme hap is niet wat ouders hun kroost naar een Belgische school doet brengen. Ze kiezen ervoor omdat kinderen daar al vanaf 2½ gratis naar school kunnen. En daarna blijven ze hangen. Dat hoort Marc-Robin Visscher aan de keukentafel van Jacqueline Rozenberg waar hij tracht een gesprekje te voeren met Isis en Jasmijn. De laatste met een sticker op haar hand “omdat ik heel erg flink opgeruimd heb”.
Op school dus.
MRV: “Isis, vind jij het leuk op school?” Ja. “Vertel ‘s.” Stilte.
MRV: “Isis zit nog een beetje met de mond vol tanden, ik denk dat het ontbijt er eerst in moet.”
Hebben ze Belgische vriendinnetjes? Jasmijn wel. Belgische én Nederlandse. Isis? “Ik heb niet zoveel vriendinnetjes.” MRV (heel lief): “Helemaal niet? Ook geen Nederlandse?” Isis: “Een paar Nederlandse. Denk ik.”
Bij de wat lacherige Belgische kinderen heeft de Filiaalhouder een uur later amper meer succes. “Hoe is het om Nederlandse kinderen in de klas te hebben” vraagt hij. “Grappig.” Wát is er grappig aan. “Veel.” Want: “Ze geven grappige antwoorden.” MRV: “Hele rare types eigenlijk?” Gelach.
De opzet lijkt érg op het Filiaal van Menno Reemeijer van drie jaar geleden (toen staken nog 19.000 kinderen dagelijks de grens over). Ook die had toen weinig succes met het kinderen aan de praat krijgen.
Bij Marc-Robin Visscher valt me op hoe leuk en lief hij het aanpakt.
Dat mij dat (aangenaam) verrast zegt waarschijnlijk meer over mij dan over hem.
Misschien klink ik een beetje zuur, maar het valt me op dat elk filiaal van MRV ‘grappig’ of ‘om te lachen’ moet zijn. Ik snap dat het filiaal een ‘luchtige’ onderbreking is, maar soms vind ik t een beetje kinderachtig en ongeinteresseerd hoe MRV met z’n gasten omgaat. Eigenlijk geldt die laatste opmerking vaak voor de hele ochtendeditie van het R1J.