De poot verwijt de ketel

Ik stond vandaag om 6.25 uur op.
Dit ter verklaring waarom ik pas nú hoor hoe Marc-Robin Visscher vanochtend zijn Filiaal is begonnen. Frank du Mosch laat namelijk een stukje horen. Een erg opgewonden Filiaalhouder die het heeft over ‘de poot (sic) die de ketel verwijt’ etc.
Mag een verslaggever zijn eigen mening geven? De presentator van Lunch! legt het voor aan Hans Laroes. “Kleine oprisping” zegt die.
Maar, valt Du Mosch op: de nu nog hoofdredacteur van de NOS maakt de indruk “niet blij” te zijn. We zenden zóveel uit, antwoordt Laroes, dat er “af en toe iets kan langs komen en dat is niet de bedoeling maar daar houdt het mee op”.

Op naar de site van de NOS en daar het volledige fragment beluisterd.
Marc-Robin Visscher zegt dat hij wil beginnen met iets dat hem “dwars zit”. Hij zag iets op tv: “waar m’n broek bij afzakte”. Het was RTL Boulevard en hij had het willen laten horen maar daar vroegen ze 400 Euro voor dus: “Weet je wat, we houden die 400 Euro en ik doe het wel even na.”
Volgt een perfecte imitatie van Albert Verlinde die nav een verkiezingsdebat op tv heeft gezegd het ging helemaal nergens over en daarbij ook nog een “wegwerpgebaar” maakte.

MRV: “Dat is toch een typisch gevalletje de pot of in dit geval de *poot* verwijt de ketel dat-ie zwart ziet of zoiets” onderbroken door Marcel Oosten: “Nou nou nou – je punt is?”
Dat het “vrij schandalig is dat iemand met zoveel kijkers dat soort uitspraken doet”.
Dat de verkiezing van de Provinciale Staten nergens over gaan dus.

Flauw, hoor, van Hans Laroes om daar zo zuur over te doen.
Niet alleen was dit een buitengewoon originele manier om aandacht te vragen voor verkiezingen die veel mensen inderdaad weinig zeggen. De Filiaalhouder heeft zijn baas (en de Nederlandse belastimgbetaler niet te vergeten) ook nog 400 uitgespaard door Verlinde zo fraai te imiteren.
Vandaag is Marc-Robin Visscher mijn held.