De Garra Rufa wordt al een tijdje in Nederland ingezet ter ‘vispedicure’ maar pas nu heeft Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren er vragen over gesteld. Waar mag je dieren voor gebruiken, vraagt ze zich af. En: een vis die gewend is aan baantjes trekken tussen koraal kan toch geen lol beleven aan in een steriele badkuip knagen aan mensenvoeten.
Verslaggever Niels de Jager trekt schoenen en sokken uit en doopt de voeten in zo’n bad. Hij ziet wel 100 “krioelende visjes van 5 cm lang”. Ze schieten op zijn voeten af – knabbel, knaag. “Je ziet de oogjes en de mond en de tandjes op en neer gaan om je huidschilfers op te eten.” De verslaggever ervaart kriebel en jeuk en vindt het maar niks.
Er zijn drie Nederlandse bedrijven die de ‘doktersvisjes’ inzetten. Vinden ze léuk, probeert de eigenaar van zo’n bedrijf ons wijs te maken. Want anders zitten ze in beken in Turkije te wachten tot er een mens doorheen loopt om zo aan hun voedsel te komen.
Dat lijkt me echt flauwekul zodat ik eens ga googlen op de Garra Rufa. En wat nu écht tragisch is: zowel in Nederland als elders in de wereld komt die vrijwel alleen voor als ‘doktersvisje’ met bijbehorende foto’s van voeten in zo’n teiltje met mini-vis.
Wie hij/zij écht is, waar de vis thuis hoort, wat-ie leuk vindt en wat niet – mogelijk staat het ergens op het net maar het is érg lastig te vinden.
Als importeur van deze bijzondere Garra Rufa visjes wil ik graag het volgende zeggen.
De Garra Rufa visjes komen oorspronkelijk uit de warme wateren van het district Kangal in Turkije. In de bronnen waar deze visjes oorspronkelijk leven is weinig tot geen groen- en bodemvoorziening. Ook voedselbronnen zijn daar in zeer beperkte mate aanwezig. Koraal o.i.d. is absoluut niet aanwezig in deze bronnen. Het zijn enkel kale rotsen die aanwezig zijn in het water. Bij gebrek aan goede voedselbronnen gingen deze visjes opzoek naar nieuwe voedselbronnen. Zij kwamen erachter dat er op de huid van mensen, die deze bronnen bezochten, dode huidcellen zaten die een voedselbron zijn voor deze visjes. Het bestaat namelijk voor een deel uit eiwitten. De visjes hebben zichzelf dus aangeleerd dat de dode huid van mensen uit goede voedingsstoffen bestaat.
Het feit dat er wordt gezegd dat dit eventueel zielig zou zijn voor deze visjes is absolute onzin. Bij onze klanten (dit zijn er inmiddels 18 in Nederland en België) worden deze visjes ook nog eens twee keer per dag bijgevoerd. Dit is meer dan zij in hun natuurlijke omgeving zouden kunnen vinden.
Onze Garra Rufa spa’s zijn daarnaast voorzien van kiezels op de bodem, waardoor dit precies hun natuurlijke leefomgeving benaderd.
Naast het voeren is het belangrijk om juiste waterkwaliteit te bewaren. daarbij denk je aan PH- waarde, zuurstof, temperatuur, e.d. Bij onze klanten (kijk op http://www.garrarufa.nl waar deze te vinden zijn) zijn deze ten allen tijde optimaal. Ook krijgen de visjes tussen elke behandeling 45 minuten rust. Bij onze klanten zult u nooit gestreste visjes aantreffen.
Ik spreek nu enkel voor onze klanten, http://www.garrarufa.nl, en niet voor de 3 bedrijven waar jullie het eerder over hebben. Hier durf ik geen uitspraken over te doen.
Het is erg jammer dat er zaken worden geroepen zonder dat er goed onderzoek is gedaan naar het natuurlijke leefgedrag van de Garra Rufa vissen.
Voor vragen kunt u ten alle tijden contact opnemen met 0641763557 of stuur een email naar info@garrarufa.nl.
Mvg.
Ronald de Pender
Garra Rufa Nederland.
@Ronald: bedankt voor je reactie die wat minder kort door de bocht is dan van de pedicure-bedrijven.
Kiezels op de bodem, juiste kwaliteit water, rust tussen de klanten – het klinkt al beter.
Het is de ‘vis vindt het best leuk hoor en wij verdienen er lekker aan’-benadering die mij erg tegenstond.