Er zijn vier orka’s gezien in de Noordzee.
Mannen van Stichting Rugvin maakten een oversteek met de veerboot om (vooral) bruinvissen te tellen en daar waren ze opeens.
“Wat deed het met u” vraagt Lucella Carasso aan Frank Zanderink van Rugvin.
“Opwinding.” Want ze hadden gehoord dat de orka’s een paar dagen eerder waren gespot in het Kanaal, zwemmend richting noorden. Maar dat je ze dan ook echt ziet!
“Mooie foto’s gemaakt” informeert de presentator. Nee.
Waarom niet? Ze waren ver weg. En als je ze met de telelens hebt gevonden en scherp gesteld zitten ze weer onder water.
Lucella Carasso begrijpt het: “Zo gaat het ook vaak met vakantiegangers bij dolfijnen.”
Bovendien zaten ze op een groot schip. Wel bij de kapitein op de brug. Maar je kunt niet zeggen: leg die veerboot even stil.
Wat de orka’s hier doen? Dóórtrekken. Ze zullen vast vaker voorbij zwemmen. Maar “de zee is zó groot” het kan dus heel goed dat ze dan niet worden waargenomen.
“U hebt in elk geval deze mooie ervaring gehad” sluit Lucella Carasso af. Maar Zanderink is nog niet klaar. “Ik wou zeggen: mensen in het noorden, kijk goed uit. Vooral op zee zelf.”
Dan zie je ze misschien óók wel.
Deze zeezoogdieren.
Dus niet ‘vissen’ zoals Lucella zich even vergiste.
Geef een reactie