Op babbelen met BNN volgt denken met de EO.
Gevangenispredikant Hittjo Hummelen in gesprek met Elsbeth Gruteke.
Een paar onderwerpen:
* een delinkwent is niet zijn delikt – hij heeft het gepleegd, maar hij is méér
* gedetineerden kunnen in de daagse dag aardige, gewone mensen zijn
* verdachten moeten zin geven aan de eigen straf
Mbt dat laatste beschrijft de dominee het stappenplan. Eerst boos als een pruilend kind. Nou ja, zeg! Word ik zomaar opgesloten. Wie daarin blijft hangen, weet Hummelen, komt tzt weer terug.
Alleen wie verantwoordelijkheid neemt voor het eigen leven (‘slechte jeugd’ of niet) bereikt de fase van ‘hoe heb ik dit kunnen doen’ naar ‘hoe vergeef ik mezelf’. En ev ‘kan God mij vergeven’. Maar belangrijk: vergeeft het slachtoffer mij?
Hummelen: “Alle delikten zijn onherstelbaar, maar we kunnen het een plaats geven.”
En dán, vraagt Elsbeth Gruteke. Als de veroordeelde zichzelf heeft aangepakt en de ‘vergeving’ heeft bereikt. Hoe moet het dan verder in de gevangenis.
Dat is inderdaad een probleem. Mogelijk zou gratie moeten worden verruimd. Maar er is kans op misbruik en het tij zit niet mee.
Traditiegetrouw eindigt DIDZ met ‘uw ideale zondag’. Hummelen heeft het over “mijmeren over de zin van het leven”. Vaak een dooddoener of zelfs een grap.
Bij hem geloof ik het.
Een mooi écht begin van de zondag.
Met dank aan prima interviewster Elsbeth Gruteke.
Geef een reactie