Een anecdote uit de Tour. In Radio Tour de France.
Door ex-profwielrenner Peter Winnen verteld aan Jeroen Wielaert.
Dat ze na een etappe achter het hotel een pony zagen staan.
Ze gingen wedden wie er het langst op kon zitten.
Dat deugt al niet want een volwassen vent hoort niet op een pony.
Maar dan. De soigneurs ‘prepareerden’ het dier door het vol te stoppen met pepmiddelen.
Zodat de pony wild werd.
Dús stopten de renners er slaapmiddelen in.
Maar toen werd de pony helemaal gék en durfde niemand er meer op.
De volgende dag fietste het tuig verder.
Winnen: “De dierenzorg was voor de hotelbaas.”
Alles verteld met een blije lach. Want: “Zulke dingetjes maken het afladen na een etappe wel leuk en te pruimen.”
Klootzak.
Ja, klootzak. Vreemd, want Winnen staat bekend als een zeer aimabele en slimme man, die leuke stukjes schrijft ook nog. Niet te begrijpen. Ex-renners zijn met hun stoere verhalen trouwens zelden te pruimen. Zoetemelk is nog steeds de vriendelijkheid zelve maar Gerben Karstens is de allerergste.
Weet je nog hoe Jeroen Wielaert daar op reageerde, Jeanne? Liet hij het passeren?
@Nan: het was een aaneenrijging van citaten.
Je kunt het hier beluisteren
http://nos.nl/audio/253673-chronique-du-tour-peter-winnen.html