Een feest was de RadioRoute de afgelopen jaren.
In een soort Filiaal in het kwadraat trok een verslaggever een week door een stuk Nederland en berichtte over wat speelde in ‘de provincie’. De meeste onderwerpen waren vantevoren bedacht, soms liep hij zelf onverwacht ergens tegenaan.
Het klonk als hard werken. Zowel ‘s ochtends als ‘s avonds live in de uitzending en ook nog reportages maken. Op bezoek bij regionale kranten en regionale kopstukken.
Tevergeefs aanbellend bij een bordeel (Jeroen de Jager) omdat men niet op de radio wou vertellen dat het in de zomer slappe hap was.
Dit jaar is er een thema.
De crisis en hoe daarmee is omgegaan. In concrete gevallen.
Marc-Robin Visscher trapt af. Met gisteren een buurthuis en vandaag een Rouvoet-campus. Niet oninteressant. Maar in 2x 4 minuten is hij méér dan uitgepraat en dan komt er in de avonduitzending -aangenomen dat het gaat zoals gisteren- nog iets dat nét niet een ‘samenvatting van het voorafgaande’ is maar er wel dichtbij komt.
De verslaggever (niet de minste in dit genre) doet wat-ie kan.
Hij woekert met zijn minuutjes en met zijn gesprekspartners.
Maar zelfs Marc-Robin Visscher kan niet verhelpen dat de RadioRoute 2011 vooral doet denken aan een verschraald Filiaal.
Jammer.
Geef een reactie