Van de regen in de drup gezwommen

Dat is zo leuk aan nieuwsluwte: er is ruimte voor dieren.
Wessel de Jong bericht over verbod op bont en foie gras in Californië (wat volgens hem alleen over ‘imago en boodschap’ gaat) en Theo Verbruggen laat proefdierapen een aantal keren aankomen bij Stichting Aap zodat alle media hun mooiste plaatjes kunnen schieten.

Lucella Carasso maakt zich zorgen over de 800 aangespoelde bruinvissen (bijna 2x zoveel als voorgaande jaren) en treft in onderzoeker Mardik Leopold een filosofische ziel van het type ‘wat wordt geboren zal ook sterven en shit happens’.
Vroeger, vertelt hij, zaten de bruinvissen noordelijker en “deden daar hun ding”.
LC: “Deden hun ding? Rondzwemmen?”
Leopold: “Rondzwemmen, eten, kleine bruinvisjes krijgen en ook weer dood gaan natuurlijk.”
LC (lachend): “U benadert het allemaal zeer nuchter moet ik zeggen.”

Ter zake dus. Hoe kómt het nou dat ze doodgaan.
Ze zijn, denkt Leopold “van de regen in de drup gezwommen”. Want een derde van de dood aangespoelde bruinvissen is ondervoed en dat komt omdat ze “hele kleine magere visjes” eten.
LC: “Ondervoede visjes?”
Nee. “Een bruinvis kan geen grote vissen aan want hij heeft geen handen en geen mes en vork en hij moet in 1x doorslikken dus dan zou het wel fijn zijn als het dan vette vis was als haring en ansjovis maar die zit hier niet.”

LC: “Kan je iets doen om hun leven op te rekken en het leuker te maken?”
Slim zijn met visnetten, oppert Mardik Leopold. Daar zwemmen de bruinvissen namelijk in en je kunt proberen die niet uit te zetten waar zij bivakkeren of er *alarmbellen* aan hangen zodat ze er omheen zwemmen.

LC: “Red de bruinvis!”
Yes!