Mariska Hulscher is een BN-er en ze was een tijdje niet op de buis maar nu weer wél.
Dús zet Prem haar een half uur in het zonnetje terwijl ik steeds zit te denken: moet ik die vrouw ergens van kénnen?
Ja, blijkt aan het slot want Albert Verlinde (die ik natuurlijk wél ken) heeft haar een keer ‘hoer’ genoemd.
Ha! Dát zoeken we natuurlijk op.
In de bus ook een man van een buro dat bemiddelt bij schnabbels voor BN-ers die geheel ongevraagd vertelt dat hij Jan de Hoop aan de straatstenen niet kwijt kan waarmee hij, zegt hij, niets ten nadele van de nieuwslezer wil zeggen.
Maar toch.
Mariska Hulscher heeft, flemen de bemiddelaar en Prem, ook *inhoud* want: ze heeft rechten gestudeerd. En nu is ze (laat het niet waar zijn, o got, het is wél waar:) coach.
Waarbij Prem weer eens liegt dat hij zijn schitterende carrière als advocaat heeft beëindigd omdat hij het te druk had met zijn mediawerk. Nee, Prem, liegbeest dat je bent. Je bent op non-actief gezet omdat je je administratie niet op orde had.
Hoogtepunt van de uitzending: een zendeling die de bus in stapt en ons erop wijst dat het zijn van BN-er volstrekt irrelevant is want de enige Belangrijke is God en Jezus is voor Prem gestorven. Waarna de man met zachte hand uit de bus wordt gewerkt en weer verder wordt gekeuveld met Mariska die (hoe toevallig!) een zus is van de eindredacteur van Premtime, Barbara van der Klis.
De achternaam ‘Hulscher’ heeft de BN-er overgehouden aan haar 1e echtscheiding.
Het epiteton ‘hoer’ dankt ze aan de 2e.
Het stukje zendeling kreeg ik nog mee. Dus als je niks aan schnabbels kan vinden kan je altijd nog coach worden?
Wij hebben in dit landje een luxeprobleem. Teveel BN-ers.
Ze gaan zingen, schaatsen, dansen, uithongeren op een eiland en nu weer op zoek naar een bedrieger.