Chinezen in Chinatown

Marc-Robin Visscher heeft vier redenen voor een feestje.
* het Chinees Nieuwjaar is begonnen
* 100 jaar geleden zette de eerste Chinees in Amsterdam voet aan wal
* nieuw boek ‘Chinese karakters’ over de 3e generatie Chinezen
* dit weekend Asian Food Festival

Nu is dat Chinees Nieuwjaar al maandag begonnen en kwamen de eerste Chinezen in 1911 naar Nederland (wat vorig jaar zomer uitbundig is herdacht) maar dat boek en dat voedselfestival – dat mag de Filiaalhouder vandaag vieren.
“Ik ga Chinatown in! Chinezen! Eh… naar de Chinezen.”

Eveline Brilleman (“geen ochtendmens”) schreef het boek dat de verslaggever, vertelt hij, met veel plezier heeft gelezen. Afgaand op de beschrijving op bol.com denk ik: kan inderdaad heel interessant zijn.
Uit het Filiaal krijg ik dat niet mee.
Het is wat babbelen over chinese kruiden die ze koopt (MRV: “ga je die roken?” nee) en reclame voor het Asian Food Festival (MRV: “liefde gaat door de maag, hè, zo zijn we ook van de Chinese Nederlanders gaan houden”).

Cliff Chang, eigenaar van drie restaurants Nam Kee, beschouwt zichzelf als 2e generatie maar is 3e generatie in de theorie van Brilleman (MRV: “ze begint ontzettend te zwaaien, maar dat *zien* de luisteraars niet”).
Chinees Nieuwjaar vierde Chang alleen op maandagavond en hij weet tenminste wélk jaar (van de Draak) het is. Terwijl Jenny Ho die erg klinkt als Ebru Umar en als sociologe voorzitter is van de Stichting Chinatown “geen idee” heeft.

Ziet ze een tendens voor de komende 100 jaar.
Ho: “Jeetje.” Maar toch: “Een tendens dat iedereen terug gaat op zoek naar de eigen identiteit.” Zij ook? “Nee, ik heb m’n identiteit wel gevonden.”
En Cliff, merk jij er wat van? Nee.

Wat hád dit Filiaal interessant kunnen zijn.
En wat werd het op z’n best gezellig gebabbel.