Marc-Robin Visscher, Marc Hamer en Mattijs van de Wiel zijn teruggehaald uit Friesland.
Het is Karin Alberts die verslag doet van de stiekeme Elfstedentocht die honderden mensen vandaag rijden.
Fanatiekelingen vindt ze het. En “ja, dat kun je wel zeggen” beaamt een van de schaatsers.
Vijf “toppers van toen” van wie er 1 (Camiel) ooit de echte tocht heeft geschaatst. In twaalf uur. Nu hopen ze binnen tien uur binnen te zijn.
Het plan is bij elkaar te blijven en dan : “sprinten op de Bonkevaart”.
Moeder is mee. Om onderweg te stempelen en voor eten te zorgen.
Maar zegt moeder (minstens zo strijdbaar als de mannen): “We zijn geen bezemwagen.”
“Ik hoop dat alle zwakke plekken goed zijn aangegeven” tobt Marcel Oosten (meer een ijsbaan- dan natuurijsschaatser, bekent hij). Karin Alberts: “We zullen het zien.”
Een paar uur later (in IJlst) komt voor haar ogen een schaatser hard ten val. In een scheur gereden.
“Gaat het een beetje, meneer? Ik zie u daar een enorm lelijke smak maken. Niks bezeerd?”
Zo te horen gaat het helemaal niet maar meneer doet stoer: “Het trekt alweer bij” en schaatst verder.
Tweehonderd kilometer.
Karin Alberts (“In de auto van Utrecht naar Leeuwarden vond ik dat al een rot end”) doet het leuk.
Niet ‘hijgerig’.
Vaak maakt de toon écht ‘de muziek’.
Geef een reactie