Valentijnsdag

“Mevrouw, meneer, (ik ben) van de NOS – al iets gedaan aan Valentijnsdag?”
John Sarbach schiet in Eindhoven twee mensen aan.
Hij: nee. Zij: “Ik kreeg een kaart van m’n zus.”
JS: “Maar uw man?!”
Man: “Ik vind het commercieel gedoe.”
Vrouw: “Het heeft wel een reden dat ik een kaart van m’n zus kreeg. Ik heb niet meer zo heel lang te leven.”

Ik schrik. Ik denk: schrikt John Sarbach nu niet?
Zegt hij niet: o sorry, dank voor het antwoord, ik val u verder niet lastig, ik voxpop wel iemand anders.
Nee.
John Sarbach zegt tegen de man: “Misschien toch een reden om toch iets extra’s te doen? Ondanks alle commercialiteit?”

De man: “Misschien wel maar ik vind het zo commercieel en we doen samen al zoveel en ze weet toch dat ik veel van haar hou.”
Vrouw: “Ja, we maken van elke dag een feestje. We proberen zoveel mogelijk te doen.”
JS: “En daar heeft u Valentijnsdag niet voor nodig?”
Nee. “Dag,” zegt de vrouw vriendelijk.

Zo uitgeschreven kun je nog denken: stevige mensen met stevige statements.
Maar ik hoor kwetsbare mensen die zijn overvallen door “ik ben van de NOS” en ik vind dat “de NOS” (John Sarbach) dit niet had mogen uitzenden.
Luister en oordeel zelf.