Een gaatje in je kop

Ook vandaag verdiept Marc-Robin Visscher zich in stakers.
Dit keer de leraren die zich verzamelen in de Arena met eendjes omdat ze niet ‘in hun eentje’ zijn en een strijdlied: “Laat ons gewoon ons werk doen en dan graag tot ons pensioen.”

Lara Rense en Marcel Oosten bellen met Walter Dresscher van de AOb die op de vraag van Oosten of het écht niet kan met minder geld antwoordt dat wie dat denkt “een gaatje in je kop” heeft. “Zo,” concludeert Lara Rense, “daar kan de minister het mee doen.”
Dresscher: “Ik had het tegen uw collega.”
Dat gelooft de NOS natuurlijk niet dus zetten ze het met een halfslachtig slagje om de arm op hun site.
Terugluisterend zou ik beide interpretaties kunnen verdedigen.

Drie miljoen Euro minder.
Dat klinkt als een hoop maar niets maakt het zo duidelijk als een echt kind: de autistische Tom (11).
Marc-Robin Visscher praat met zijn moeder terwijl de jongen in een andere kamer de Donald Duck zit te lezen.

Ze vertelt hoe Tom leeft bij structuur en voorspelbaarheid.
Wanneer die wegvallen zijn de gevolgen groot.
Zoals toen de juf uitviel en in één week negen verschillende gezichten voor de klas kwamen.
Sommige kinderen gingen gooien met de kerstboom (het was eind december), andere waren zo onrustig dat ze thuis moesten worden gehouden.
Tom, al jaren zindelijk,  plaste en poepte in zijn broek.
Dat doet hij nu, ruim twee maanden later, nog steeds.

“Tom is al afgeschreven op z’n elfde jaar” vat Marc-Robin Visscher samen na het beluisteren van een stukje politiek.
“Niet door mij!” zegt Toms moeder fel. “En ook niet door zijn leerkrachten.”

Mooi, indringend moment in de vroege ochtend.