Op bezoek bij een erg enge scheefwoner

Minister Spies vindt dat de belastingdienst aan verhuurders mag doorgeven hoeveel hun huurders verdienen ivm scheefwonen en huurverhoging.
Schande zegt o.a. Monasch (PvdA) terwijl Van Bochove (CDA) de minister de kans wil geven te onthullen welke vooralsnog obscure wetsbepaling het mogelijk zou maken dit te doen.

Joris van de Kerkhof verkent het veld.
Een kort gesprek met de advocaat die namens twee huurders een kort geding tegen ministers Spies en De Jager overweegt en die ze in elk geval vast een fax (ja! Fax bestaat nog) heeft gestuurd.

Dan een gesprek met een ‘scheefwoner’.
Een aangepaste woning, begrijp ik. Voor de vrouw van de man die zes jaar geleden is overleden.
Ach.
Ik zit klaar voor een gesprek over ‘samen veel gelukkige jaren hier gehad’ en wellicht wou de man daar nét over beginnen toen de verbinding even wegviel. Maar enkele seconden later barst hij los over artikel 10 van de Grondwet en artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

“Hoeveel verdient u eigenlijk?” vraagt Joris van de Kerkhof.
En wat zou het nu niet mooi zijn als de man zou zeggen dat het 200 Euro meer was dan waar de minister de lat legt (ik noem maar wat) maar: “Gaat u geen donder aan!” bast de scheefwoner.

Dan: “We leven in een democratie” en: Spies is net als Donner en dit is “Hitleriaans”.
JvdK (zo te horen: verbijsterd): “Wat zegt u nóu?!” Ja. Want: “zin doordouwen.”
Maar, probeert de verslaggever nog: “Die gaat u toch niet met elkaar vergelijken?”
Zeker wel.

Tjezus wat een nare man is dit!
Zodat(?) Joris van de Kerkhof de resterende (live) minuut volpraat over de parkeermeters en hoe lastig die in deze buurt te bedienen zijn en vraagt wat hij ruikt aan avondmaaltijd die staat te pruttelen.

“Mee eten” suggereert Lucella Carasso.
Ik durf er een paar flessen mooie wijn op te zetten dat de verslaggever dat *niet* heeft gedaan.