Een logistieke uitdaging in Niemandsland

Je hebt een ticket en er wordt weer gevlogen dús lig je over een paar uur aan het strand van Antalya. Dus. Toch?
De eerste reiziger die Joris van de Kerkhof om zes uur treft op Schiphol doet aan magisch denken. Anderen zijn er op hoop van zegen of druipen weer af: de vlucht is gecancelled. Een vrouw die jubelt “wij gaan naar Egypte” wordt binnen een halve minuut zenuwachtig giechelend door de Filiaalhouder de put in gepraat: “We zien wel en anders maar niet.”
“Dag Martijn!” belt hij later vanaf het Panoramadek naar Martijn die in het toestel naar Paramaribo zit (de bofkont). Kijk eens naar buiten, Martijn! Maar die zit in het midden en ziet niets. Niet erg, dan zal Joris van de Kerkhof met ouders en zusje van Martijn tóch gaan zwaaien.

Minder vrolijke mensen trof gisteravond Roel Pauw. Om 7 uur pgeroepen om naar Schiphol te komen, binnen drie kwartier van Almere aan de balie op de luchthaven: te laat en op een zeik-niet-mens-toontje “ik kan niets voor u doen”.
Kom niet naar Schiphol, drukt mw Snoerwang van Schiphol ons steeds op het hart. Maar Joris van de Kerkhof spreekt mensen die op goed geluk wél zijn gekomen en die nu vliegen. Terwijl collega Louis Dekker achter de douane zit “in niemandsland”. Zijn vlucht naar Turijn is vertraagd tot vijf voor elf. Althans dat staat op sommige borden. Op andere staat cancelled.

“Het wordt een logistieke uitdaging” belooft Mirjam Snoerwang. Om het vliegverkeer weer op gang te krijgen en alle passagiers in de toestellen (en wel snél). Vlieger Van Zwol belooft ons “vertragingen en gedoe”, anders geformuleerd: “een dynamisch proces”.
Greet de Keyser op IJsland ziet een nieuwe grote aswolk.

Intussen zit Marc-Robin Visscher die deze week Filiaalhouder hád zullen zijn nog steeds vast in Granada zonder uitzicht op een vlucht. Hij kletst met lotgenoten. Een ondernemer die in gedachten het werk thuis zich ziet opstapelen, iemand anders die (lekker puh) zijn collega’s extra hard ziet zwoegen. En Marc-Robin?
“Ik heb jóu, Joris!”
En wij gelukkig ook. Persoonlijk kan ik er geen genoeg van krijgen en hoop ik dat Joris van d Kerkhof morgen wéér naar Schiphol mag. Net zo lang tot hij in de aankomsthal de microfoon kan overgeven aan Marc-Robin Visscher.