Clairy Polak stopt met Buitenhof.
Ze gaat platen draaien op Radio 4.
Frank DuMosch: “Zes jaar Buitenhof – dat wissel je graag in voor het klassieke programma van de AVRO?”
Dat blijkt, zegt Polak, “een verkeerde voorstelling van zaken”.
“Ik ga heel graag het programma De Klassieken doen van de AVRO omdat dat op mijn weg is gekomen. Mijn passie is radio, mijn passie is klassieke muziek.”
Maar omdat het een dagelijks programma is “moet ik daarvoor heel erg tot mijn spijt Buitenhof inleveren”.
FM: “Dat was de deal?”
CP: “Nee – hoezo *deal*?”
FM: “Je zegt: dat móest!”
CP: “Nee, je wordt getriggerd oor het woordje *moest* maar wat ik verder zei was..” (dat ze geen tijd meer heeft voor Buitenhof)
FM: “Hoe vaak luister jij naar muziek? Klassieke muziek met name? Dagelijks? Een breed scala ook?”
Ja.
“We gaan het allemaal meemaken,” rondt de presentator -na drie minuten- af.
“Je wilt niet weten waarnaar,” stelt de gast vast. “Is geen tijd voor, hè?”
FM (lacht): “Die tijd kunnen we op zich wel maken.”
CP: “Maar je bent niet geïnteresseerd.”
FM: “Ik ben wel geïnteresseerd, wil je het zo graag vertellen dan?”
CP: “Ja, ik kan daar urenlang over doorpraten maar ik snap best dat het nieuws uit Den Haag prevaleert, sterker nog, daar ben ik wel blij om.”
Maar goed, nu ze zo aandringt geeft Frank DuMosch haar de ruimte voor “één klassiek werk dan, dat niet overbekend is.”
CP: ”Alle strijkkwartetten van Sjostakowitsch. Dat zijn er heel veel.”
FM: “Hoeveel zijn dat er?”
CP denkt “meer dan negentig”.
FM: “Kijk eens aan, nou je hebt in ieder geval een mooie plek om over je liefde te praten, je liefde voor klassieke muziek…”
CP: “Nee, dat is trouwens niet waar hoor, wat ik nu zeg. Meer dan negentig. Dat is echt absolute ónzin wat ik nu zeg.”
FM: “Mevrouw Polak we gaan er een eind aan maken.”
CP: “Het zijn er veel minder.”
Wat een raar gesprek.
Toen ik het de eerste keer hoorde dacht ik: door de interviewer.
Bij nog eens beluisteren denk ik: door Clairy Polak.
Alsof de perfecte interviewer niet weet hoe zich te gedragen als prettige geïnterviewde.
Het loont de moeite eens even af te stemmen op het programma De Klassieken. ’s Ochtends tussen 9 en 12. De preentatie van Maartje van Weegen is namelijk – professioneel – volstrekt uniek. Ze heeft zo’n droge mond dat er allerlei onsmakelijke bijgeluiden te horen zijn.
Misschien kan Jeanne de oorzaak achterhalen. (Medisch?)
Tot mijn verbazing zag ik haar recent als gast in een tv-programma en toen bleek ze ineens wel gewoon te kunnen praten! Ze was wel erg opgewonden, misschien was dat van invloed.
Nog maar enkele maanden!