Last van de billetjes

De fietsers van de Tour de Concorde, die om geld op te halen voor kankerbestrijding dezelfde route als de ándere Tour fietsen (maar dan steeds een dag eerder), hebben gisteren hun rustdag.

Joris van de Kerkhof staat met ze bij de finish in Pau.
“Spannend om de bekende koppen van tv in het echt te zien,” vinden ze.
Steven Kruijswijk komt voorbij. Hevig zwetend.
“Ze rijden letterlijk over je tenen.”

Renners van de Tour de Concorde begrijpen dat de ándere renners na de finish “even niet” denken, maar: “3e categorie, 4e categorie en dat was het” bagatelliseert JvdK de zwaarte van de rit.
Een opgewonden lachende vrouw. Ze heeft een renner aangeraakt. Nee, niet aan zijn billen. Haha.

“Je moet vooral rustig blijven en je lichaam ondergeschikt maken aan je geest want je *wilt* het” en mensen met kanker hebben het erger dan zij, doceert Hennie Kuiper.

Maartje heeft een vraag: “Ik heb nog een beetje last van mijn billetjes.”
Gelach. “Billetjes? De kont!”
Goeie zalf is de oplossing. Naar een drogist gaan, uitleggen en vragen.
Is het vel eraf of alleen rood? Rood en pijnlijk. Ja, das vervelend, maar uniek is het niet. Waarom denkt ze dat niet alle renners Parijs halen.
“Zo lang het niet gaat ontsteken, gewoon doorgaan” zegt de ervaringsdeskundige Kuiper.

Na het juichen en aanraken naar de camping. ‘Killing me softly’ klinkt op beschaafd volume uit een speaker.
De gewonden bespreken met de verslaggever hun leed.
Ze leggen uit dat de groep nog wel compleet is (alle 19) maar dat niet iedereen álle kilometers heeft gereden.
Een man is afgestapt door een pijnlijke knie: “Als je goed kijkt zie je de oude vorm van de knie er nog onder zitten.”

Er worden oefeningen gedaan. ‘Best lenig’ wordt een linkerknie voorbij de rechterheup gelegd.
Een vrouw is de dag ervoor 60 km voor de finish uitgestapt.
“Maar de motivatie is zo groot: ik wil gewoon Parijs halen en ik ga Parijs halen.”
JvdK: “Parijs is nog ver.”

Hoewel het nog licht is gaat de vrouw al naar bed. Want” ik moet zorgen dat ik alles eraan gedaan heb om morgen te overleven”.
Dit gedachtig de wijze woorden van Joop Zoetemelk: De Tour win je in bed.

Mooie reportages.