Het ruikt naar slapende mannen

Je hebt pronkpaarden en werkpaarden.
Pronkpaarden krijgen truien aan en moeten “lullige” (JvdK) beertjes omhoog houden.
De werkpaarden van Movico uit Deurne zorgen dat er een finish is met tribunes en hokjes voor de commentatoren.

Gisteravond helpt Joris van de Kerkhof de mannen met afbreken.
Een “magische vrachtwagen” wordt ingezet, met trekker en aanhanger en die trekker rijdt achterwaarts en draait 90 graden en past dan tussen twee lantaarnpalen.

Wanneer alles is ingeladen moeten de werkers 425 km rijden en dan om vijf uur vanochtend weer opbouwen.
Ook nu is Joris van de Kerkhof erbij. Hij laat zich de vrachtwagen tonen waar de mannen kunnen “skypen met het thuisfront”. Ook is er een slaapvertrek voor twee man.
JvdK: “Het ruikt naar slapende mannen.”
“Ja, niet lekker, hè?” lacht de aardige man die hem rondleidt.

Hebben ze nog een beetje kunnen slapen?
“Viel mee.” Ze waren nl voor twee uur binnen en hebben zo “de psychologische tijd van drie uur kunnen slapen – net genoeg om niet op te staan met koppijn”.

“Wel prachtig” vindt Joris van de Kerkhof het uitzicht op Chartres vanaf de finish. “Je kunt je al voorstellen hoe de zon prachtig staat te schijnen op de kathedraal – wow…”
De man van Movico begrijpt wat hij bedoelt maar zelf hebben ze geen tijd voor “toerisme”.
Dan wordt hij weggeroepen om elders iets te doen: “Ze hebben me even nodig.”

Dat was weer een leuke bijdrage van een verslaggever die zelf óók niet veel kan hebben geslapen.
Parijs is helemaal niet ver meer.
Ik ga ze missen, deze reportages.