De lach en het nieuws

Toen Lunch! begon met de Nieuwsquiz vond ik dat niks.
Oubollig. Flauw. En: net zo min als je nieuws rankt maak je er kwisjes over.
Vond ik.

Intussen heb ik me aan de Nieuwsquiz verslaafd. En doe ik elke dag méé. De stuntelende kandidaten de antwoorden toeschreeuwend.
Komt door Jurgen van den Berg. Met Ghislaine Plag luisterde ik vaak wel maar dat was meer een ‘kan het niet laten’ dan dat er enige gretigheid bij zat.
Jurgen van den Berg maakt het leuk door het portretje van de kandidaat dat hij tussen de vragen door schildert. Waarbij de een mij (en hem vermoed ik ook) meer aanspreekt dan de ander.
Zo was hij een paar maanden geleden allerliefst met een oudere vrouw die er niet veel van bakte en die hij steeds meer hulp bood.

Vandaag is de gast van man van 65 met een clownsneus op. Hij treedt op (en zijn dochter ook) voor mensen met geestelijke beperkingen. Zo heet dat geloof ik tegenwoordig. En soms treedt hij zomaar spontaan ergens op. In een ziekenhuiswachtkamer bv. Wat een groot succes is.
Soms. En soms ook niet.

Vandaag is het niet zo’n groot succes en dat geldt ook voor de beantwoording van de vragen.
Helemaal niet erg, zegt de man. Het gaat om het meedoen en dat is hem goed bevallen.
“En mag ik u en de luisteraars veel lachen toewensen?”
Hoe? “Kijk in de spiegel.”
“Elke morgen als ik in de spiegel kijk moet ik lachen en dan denk ik: verrek! Ik ben het zelf” reageert Jurgen van den Berg.
Clown boven clown.

Ranking de nieuws vind ik overigens nog steeds verschrikkelijk.
Ik zet het er voor alle zekerheid maar even bij.