Goed begrepen dwalingen

Enkele rechterlijke dwalingen waren al in mijn bewustzijn geprent (Schiedamse parkmoord, Lucia de B) nog voordat ik wist dat het dwalingen waren.
Van de Zes van Breda had ik niet eerder gehoord.

Wat meer over mij kan zeggen dan over de zaak maar ik wil alleen maar zeggen: ik liet mij verrassen.
Vanochtend door ‘wat behelst de Zes van Breda’ en nu door ‘hoe verder’.

Joris van de Kerkhof laat het de persrechter van de Hoge Raad De Savornin Lohman uitleggen waarvoor hij wordt beloond met een “dat hebt u goed aangevoeld” en “dat hebt u goed begrepen”.
Het nieuws: de Hoge Raad heeft ontdekt dat twee verklaringen die ontlastend kunnen zijn, niet door de politie en/of het OM bij het dossier voor de rechter zijn gevoegd.

Lucella Carasso belt met de -als vaak- wat knorrige rechtspsycholoog Peter van Koppen die de zaak heeft onderzocht en als dubieus aangemeld bij het college van P-G’s.
De bekentenissen van de ‘dames’ waren onzinnig. Zegt Van Koppen.
“Maar dat zei de Hoge Raad niet” reageert -logisch- Lucella Carasso.
De deskundige (vermoeid): “Nee, die kan alleen over een novum oordelen.”

Terzake: de ‘dames’ die medeplichtig zouden zijn geweest aan de overval op het Chinese restaurant waarbij een vrouw werd gedood hebben verklaard dat ze twee uur op straat hebben staan wachten op mededaders.
Maar twee mannen die toen óók op straat waren, hebben niets gezien (=de niet bijgevoegde verklaring).

“Mogelijk 1 van de grootste gerechtelijke dwalingen in de Nederlandse geschiedenis?” vraagt Lucella Carasso.
“Wat is groot” doet Van Koppen (opnieuw:) vermoeid. “Langste straf of stomste fout…”

Joris van de Kerkhof heeft ook de advocaten gesproken.
Tunnelvisie roepen die. En DNA (waar de Hoge Raad het niet over had).
Maar, plukt de verslaggever toch nog een lichtpuntje uit het kritisch gezeur: “We hebben gezien dat ons systeem als men wil wel in staat is dwalingen terug te draaien.”
Aldus dus een advocaat.