De schreeuw en de logica

“Er gebeurt hier nu van alles, gegil, dranghekken. Wát er gebeurt is niet helemaal duidelijk.”
Zo doet Menno Reemeijer gisteravond om acht uur verslag. Rustig. Net als presentator Lucella Carasso (op de radio) en Jeroen Overbeek (op de tv).
Leon Brill (gisteren in VK en meteen door de NOS gezocht op twitter) vertelt dat hij de ordeverstoorder zag lopen en mompelen en schreeuwen. In de directe omgeving van de man bleef iedereen kalm. Het waren de mensen op afstand die in paniek raakten. Omdat ze niet wisten wat er gebeurde.

Logisch, lijkt mij. En “logische reactie?” vraagt Marcel Oosten aan psycholoog Hans van de Sande. Die vat het anders (letterlijk) op en zegt: “Als je met veel mensen bij elkaar bent, kun je niet zo logisch zijn.” Maar inderdaad: bij angst is vluchten normaal. Net zoals paarden die op hol slaan.
Op twitter, weet Lara Rense, reageerden gisteren politici met ‘we leven in een angstig land’. Klopt, zegt Van de Sande en :”Als media bent u niet helemaal vrij te pleiten.” Journalisten willen immers scoren. Wat iha waar is maar juist in dit geval totaal niet van toepassing op de NOS. Terecht reageert Marcel Oosten dan ook met “we proberen er zo neutraal mogelijk over te berichten”.
Het probleem is volgens de psycholoog dat we niet meer gewend zijn aan ongelukken en gevaar. Omdat alles gejuridiseerd is. Denk: Arbo-wet. Zodat we bang worden voor het onbekende. Vandaar de paniek bij een enkele schreeuw.

Klinkt inderdaad logisch, zo op het eerste gehoor. Maar bij het tweede denken toch ook weer niet.
Denk: Madrid. Denk ook Londen. En: denk Times Square.
Misschien valt er niet elke dag in elk dorp een arbeider van een steiger en ploft er niet bij elke Nederlandse plechtigheid een bom. Maar in de global village waarvan wij deel uitmaken is het leven toch echt minder veilig dan Van de Sande wil doen geloven.