Juist na de dood dichter bij de natuur

Knerpend stapt Henny Radstaak met Dolf van der Weij rond over de natuurbegraafplaats Hillig Meer in Drenthe.
Sneeuw ziet hij en “eigenlijk alleen natuur”.
Klopt, zegt Van der Weij, het gáát ook om die natuur: “Begraven is een tweede bestemming.”
Want dat is het ideaal: mensen dichter bij de natuur brengen.
HR: “Ook na de dood?”
Van der Weij: “Júist na de dood.”

Hij legt uit waarom ‘gewoon begraven’ niet natuurvriendelijk is en as verstrooien evenmin.
Echt groen word je begraven in een katoenen lijkwade in bv een rieten mand.
Opgenomen door de natuur wordt het lichaam zo en “niet na 20 jaar geruimd” waarmee Van der Weij doelt op wat veel doden op gewone begraafplaatsen overkomt wanneer de grafrechten niet worden verlengd.

Henny Radstaak leidt ons door het bos, oud bos en jong bos.
Houten banken om een restant van een boom waarop de kist (of urn) kan worden gezet: “de boskapel” beschrijft Van der Weij.

Kijk, dit is zo’n graf.
Sneeuw vegen ze van de zwerfkei die het graf markeert.
Tussen eeuwenoude bomen.

Wat niet hóeft, dat eeuwenoud.
Arie Sloot en zijn vrouw kozen voor jong bos.
Acacia’s. Piketpaaltje 13.
Waarom hier? “De mooiste plek,” vinden zij dit.
“Het is een gevoelskwestie.”

“Ashes to ashes” concludeert Henny Radstaak die even is ontschoten hoe dat in het Nederlands ook weer heet.
“Tot as zult gij wederkeren” wordt hij geholpen.
O ja.

Arie Sloot: “Je wordt opgenomen in de aarde.
Over 1000 jaar lig ik hier nog als onderdeel van de natuur.
Dat geeft een goed gevoel.”

Soms zit er in Vroege Vogels een reportage die uitnodigt tot verder denken.
Over de dood die hoort bij het leven, over begraafplaatsen (en ruimen van graven), over de natuur, over duurzaamheid (jaja – uiteraard).
Maar ook over: wat wil ik eigenlijk voor mezelf en wat wil ik voor mijn dierbaren.
Hoe is het ánders (fijner?) om in een bos onder een boom mijn geliefde begraven te weten dan om elke zondag en dan steeds minder frequent diens graf op een begraafplaats te bezoeken.

Compliment voor Henny Radstaak die dit (afgaand op twitter: niet alleen bij mij) met zijn mooie reportage weet los te maken.