Het presentatieduo Lucella Carasso en Tim Overdiek wordt uit elkaar gehaald en gaat miv maart week-op-week-af om en om de avonduitzending presenteren.
Giselle van Cann (NOS) vertelt het in Lunch aan Ghislaine Plag in woezelige taal waarvan je niet erg goed wordt.
*we gaan het format van de middaguitzending een beetje kantelen*
*je moet iets doen met wat de luisteraar aan het doen is*
Waarmee ze tegenover elkaar probeert te zetten dat je in de ochtend nieuws wilt horen (wat is er gebéurd) en ‘s middags duiding.
Omdat je, meent GvC, dan “in een andere state of mind zit”.
Concreet? Vraagt Ghislaine Plag (zelf érg veel beter geworden sinds zij Lunch vást presenteerde).
“Nadrukkelijker rode lijnen trekken” vaagtaalt de NOS-vrouw verder.
Waarmee ze -eindelijk écht een beetje concreet- bedoelt: niet politici en deskundigen maar “wat betekent het voor de mensen”.
Zodat ik hóóp dat ze in elke uitzending Joris van de Kerkhof gaat inzetten maar met angst en beven vréés dat Trudy van Rijswijk vingertjes aan polsen gaat leggen.
Het betekent óók, zegt Van Cann, “dat de presentator meer ruimte moet krijgen om de sfeer te bepalen.”
Dús: stoppen met de duopresentatie.
GP vraagt niet wat ze verstaat onder ‘sfeer bepalen’ en ik hoop dat het meer is dan wat Tim Overdiek nu elke avond doet: vertellen hoe hij de ochtend heeft doorgebracht (hond uitgelaten of juist niet) en hoe hij het weer heeft ervaren.
Ghislaine Plag vraagt wel door over de ‘chemie’ die in de ochtend aanwezig is en in de avond duidelijk niet. Waarop Van Cann weer vaagtaalt maar dan niet kan ontkennen “Het is moeilijk duopresentatie goed vorm te geven”.
“Wie van de twee wordt het” breekt mediaforumgast Peter van Zadelhoff in.
Om en om dus.
Zadelhoff wil liever “één herkenbaar geluid”.
Maar, zegt Van Cann: “je zit ook met privéwensen van mensen.”
Zelf ben ik blij dat Lucella Carasso weer alleen gaat presenteren ook al is het week-op-week-af.
En ik hoop dat ze haar stempel drukt en haar sfeer bepaalt door haar intelligente, sprankelende persoonlijkheid met altijd de juiste benadering van gesprekspartners en haar perfecte gevoel voor wat een onderwerp nodig heeft en wat de luisteraars willen horen.
Of ze die ochtend de hond heeft uitgelaten of niet hoef ik eigenlijk niet te weten.
Ik vind het wel grappig, al dat gewichtige regisseursgedoe. Het nieuws lijkt wel een commercieel product dat aan de man/vr. gebracht moet worden. Eerst solo, toen duo, nu weer solo. Man, vrouw, wat hebben we nog meer. Ja dat is waar ook: we hebben ook nog geregeld achtergrondgeluiden (waar geen luisteraar op zit te wachten), bij weer en verkeer. Maar ja, radio zonder ruis, dat is vloeken in de kerk.
De komedie doet denken aan het NOS-journaal op tv waar de presentator vroeger het nieuws kalmpjes voorlas, maar waarin nu meer beweging moet komen. Staan, lopen, koprol, dat soort dingen.
We kunnen nu ook goed volgen hoe ver Sascha de Boer aan het uitdijen is, hoe slecht – maar ook hoe goed – sommige herenkostuums zitten e.d.
TV: het gaat niet om de boodschap, het gaat om de show.
Tv ontgaat me, Barend – ik kijk amper.
Journaal bedoel ik.
De series op de commerciëlen geniet ik graag.
Maar ik bgrijp je analogie.
Is Sacha de Boer echt aan het uitdijen??
Tjee.
Lucella Carasso niet, hoor!
Prachtig stralend slank op de webcam.
Nog een paar weekjes slapen en dan is ze er weer (4/3).
Op tv is die ‘dynamiek’ niet functioneel. Wij willen niet Sascha de Boer, wij willen nieuws. Ik vind dat een ernstige inschattingsfout. Presentatoren zouden niet met zich moeten laten sollen.
Hetzelfde geldt voor de oerwoudgeluiden achter weer- en verkeersbericht op de radio. Kennelijk kan daar een of andere puber niet met z’n fikken van de knoppen afblijven.
Op de Duitse radio hoor ik dit nooit.