“Mag ik ook wat vragen mag ik ook wat vragen mag ik ook wat vragen” drenst een kind door de 1e reportage van John Sarbach heen.
De verslaggever is bij Ikea en treft in het restaurant klanten die géén balletjes-met-paardenvlees eten (man: “de lasagne zag er lekker uit”).
2e reportage.
Vrouw: “Er wordt met zoveel dingetjes gesjoemeld” (over dat paardenvlees dus).
Dan: “Mag ik even aanschuiven” bij een stel.
JS: “Wat bent u aan het eten?”
Man: vis met friet.
JS: “Nog overwogen de zweedse gehaktballetjes te nemen?”
Man: “Nee, we hebben hier genoeg aan.”
JS: “Er zit paardenvlees in, hè.
In de zweedse balletjes.”
Man: “O. Is dat ongezond?”
JS: “Uw vrouw heeft exact hetzelfde, hè?”
Vrouw: ja.
JS: “En wat vindt u van die hele discussie over paardenvlees?”
Vrouw heeft het niet gevolgd.
JS: “Ja maar stel nou dat… u heeft vis maar stel nou dat u zweedse balletjes had genomen en ik kom hier aan tafel u vertellen dat er paardenvlees in zit…”
(stilte)
JS: “Had u dat een probleem gevonden?”
Vrouw zou dan even hebben moeten ‘nadenken’.
JS: “U was dan toch wel een beetje boos geworden?”
Vrouw: “Beetje wel.”
JS: “Nou, smakelijk nog verder.”
Voxpop.
*zucht*
Van de heisa over het paardenvlees snap ik helemaal niets.
De vermelding op een voedselverpakking moet kloppen met de inhoud. Nu blijkt dat dat op grote schaal niet het geval is geweest, worden er massaal etenswaren uit de verkoop genomen en mogelijk vernietigd. Een bizarre ‘oplossing’ want het kan veel simpeler: plak een stickertje met de juiste vermelding op de betreffende verpakkingen en er is niets meer aan de hand.
Een hoop gedoe en media-aandacht, er wordt geschokt gereageerd. Inmiddels is blijkbaar op grote schaal de indruk ontstaan dat het gaat om schadelijk voedsel in plaats van een etiketteringskwestie. Vreemd, aangezien ook in Nederland paardenvlees gewoon onder zijn eigen naam te koop is bijv. als paardenrookvlees.
Mogelijk hebben de media bij dit alles wel voor enige verwarring en onduidelijheid gezorgd. De nieuwsmelding aan het begin van deze kwestie, dat er in (een partij) paardenvlees een schadelijke stof was gevonden, was weinig informatief en kreeg geen follow-up. Ik had er graag meer over geweten: ging het inderdaad om een partij, hoe groot was die dan, komt deze stof typisch in paardenvlees voor, zijn er meer besmette partijen gevonden, etc.
Op de website van Omroep West lees ik net, dat in de balletjes van IKEA die van leverancier Darfgard komen, paardenvlees is gevonden. 1 tot 10 procent. IKEA heeft de balletjes in onder meer Nederland, die van een anderer leverancier komen, uit voorzorg uit de handel genomen. Uit voorzorg!
Als er geen honger in de wereld was, zou ik er heel hartelijk om kunnen lachen.
@Martine: Het gaat niet alleen om etikettering, het gaat ook om illegaal paardenvlees; niemand weet precies waar vandaan en hoe – onhygiënisch – het is geproduceerd. Het is niet voor niets dat er zeer strenge EU-voorschriften bestaan, zowel over kwaliteit van vlees als over etikettering.
Dat kun je niet afschepen naar derdewereldlanden. (Dit is niet de farmaceutische industrie.)
@Barend: Is dat zo? Dat heb ik helemaal gemist, ik ga het eens wat beter volgen. Het zou een hoop verklaren. Dan snap ik ook ineens de verontwaardiging over het voorstel van (wie was het ook alweer?) om het betreffende voedsel aan de ‘armen’ te geven. Maar dat voorstel zelf snap ik dan ineens weer niet. Altijd wat.
Dat paardenvlees verkocht wordt vind ik niet eens zo’n probleem. Laten we ook eens kijken naar alle kweekzalmen en de massabioindustrie. Volgepompt met antibiotica, verantwoordelijk voor antibiotica resistentie bij mensen..