Ik voelde de bui al dreigend hangen toen de presentator van De Andere Wereld om acht uur tegen Andrea van Pol zei: jij hebt straks nieuws over jezelf.
Die gaat weg, dacht en vreesde ik. En inderdaad.
Aan het slot van de uitzending vertelt Andrea van Pol dat ze natuur en milieu en Vroege Vogels een warm hart toedraagt maar dat ze haar vleugels wil uitslaan.
Ze wil méér doen en ánders en vooral: cultuur: “Ik wil dóór.”
Tot half augustus krijgen we de gelegenheid aan haar vertrek te wennen. Dan gaat ze op de wieken.
Ik zal haar missen, meld ik op twitter waar iemand reageert: meen je dat nou? Ze had toch niets met natuur en milieu, luister haar 1e uitzending nog maar eens terug.
Die uitzending herinner ik me levendig. Zowel zij als medepresentator Menno Bentveld kwam totaal ongeïnteresseerd over en leek er zelfs prat op te gaan dat die hele natuur haar helemaal niets zei. Ze kon nog geen merel van een mus onderscheiden (en ik ben kwijt of dat echt zo was of bij wijze van spreken).
Vreselijk vond ik haar (en hem). Zo vreselijk dat ik op het Vroege Vogels-forum schreef: wég met die twee.
Maar ze bleven. En toen kwamen de nestkasten waarin Andrea van Pol via de webcam voor ons loerde en verslag deed. Ik weet niet of dat ook voor haar een omslagmoment was (vertedering om dieren) maar voor mij was het dat wel.
De Andere Wereld weg van de Radio 1-zondagochtend, DIDD ingekort en naar de middag, nu in het volgend radioseizoen ook nog Andrea van Pol weg.
Snik. Dus.
Inderdaad een ramp! Leuker mens dan Andrea is er niet in de ether.
Ze wist er inderdaad weinig van, en eigenlijk vond ik dat wel verfrissend: eindelijk eens iemand die niet direct het verschil wist tussen de dwarsgestreepte parelchampignon en en dubbelgestipte franjehoed (ik verzin maar wat). Die de vragen stelde die je als luisteraar ook weleens voelde opborrelen.
Er zal ongetwijfeld weer een leuk persoon voor terugkomen, en dat zal net zo ongetwijfeld weer even wennen worden 😉