“Je neemt toch niet een dier voor zijn behoeftes?!”

Na een kwartier zinloos afzeiken van Humberto Tan over zijn nieuwe talkshow (wát als er niemand kijkt, wat ráár om het alleen te doen, is hij écht niet nerveus?) voeren Margje Fikse en Renze Klamer een gesprek met Marie-José Enders.

De vrouw is hoogleraar Anthrozoölogie en bestudeert de relatie tussen mens en dier. Want, zegt Enders, “huisdieren hebben effect op je – het is aangenaam om in hun gezelschap te zijn.”

Nou… “Soms word je er heel agressief van!” zegt Margje Fikse.
Huh? Enders: “Daar ken ik geen voorbeelden van tenzij je het hebt over huiselijk geweld.” (Deed ze nl een prima onderzoek naar, weet je nog, Margje?)

Snel wat voorbeelden van een dolfijn die kunstjes doet (dubieus vb maar dát stellen de presentatoren niet aan de orde), een hond en een paard.

Humberto Tan: “Wij mensen zijn geneigd te voorzien in onze eigen behoeftes en niet te kijken naar wat een dier nodig heeft.”
Renze Klamer: “Je neemt toch niet een dier voor zijn behoeftes?!”
Tan (die het wél heeft begrepen): “Voor beide!”

Gesprekje over dieren en therapie.
Dan Margje Fikse: “Er zijn volgens mij veel charlatans op dit gebied.”
Nee, “veel goedwillende mensen” corrigeert de hoogleraar.
Daarom gaat ze een opleiding aanbieden aan de Open Universiteit.
MF: “Dus van prutsers wilt u toch nog goed onderbouwde mensen maken.”
Enders: “Zo noem ik het niet, het zijn goedwillende vrijwilligers.”

Was dat nou zo’n moeilijk onderwerp om even góed voor te bereiden?
Al hadden jullie alleen maar dit artikel gelezen.
Vijfhonderd woorden, misschien zeshonderd.
Dat moet toch te doen zijn voor een presentator van Dit Is De Dag?