Draaien jullie ook verzoekplaatjes?
Twitter ik aan de makers van het Radio 1 Journaal.
Ja hoor, kom maar op met je lijstje!
Reageert er 1 terug.
Waarna ik duik in de stapel met eigen plaatjes die me blij maken van Eloise via MacArthur Park en Let’s spend the night together en Simply the best tot (bijna nu) Somebody that I used to know.
Om me direct te realiseren dat Eloise wel heel erg jaren zestig is (en wat lang) en MacArthur Park écht voor de liefhebster (en ook al héél erg lang) en Tina Turner is natuurlijk altijd goed maar misschien halen anderen wel nét een teiltje wanneer Goteye voor de tigste maal uit de radio schalt.
Wat is goede muziek?
Dat is als beauty in the eye of the beholder.
Ik ben opgegroeid in de jaren zestig/zeventig.
Dus Beatles en Stones en 96 Tears en Summer in the City en zelfs Red Rubber Ball en Tie a Yellow Ribbon.
‘Opa-muziek’ lees ik kritisch op het NOS-Weblog.
Tears for Fears en Feargal Sharkey vind ik ook wel fijn maar ‘gatver! Jaren tachtig!’ reageren weer anderen.
De muziek van nu dan? Maar wélke?
De muzieksamensteller(s) whoever that may be op dit moment vindt Keane wel lekker (ik ook trouwens) en verder Anouk en Caro Emerald die ik weer gaatwel vind.
Daft Punk blijkt opeens aan te slaan bij veel luisteraars van nu.
Hopen dat je die avond/nacht ‘lucky’ zal getten.
Ik ben er na een paar weken erin rammen aan gewend, kan ermee leven maar kan ook zónder.
Vanavond hoor ik Lucella Carasso ‘La Bamba’ afkondigen met “heeft de mensen in de file misschien een beetje opgevrolijkt – of geërgerd. Want dat kan natuurlijk ook.”
Daar slaat ze de spijker op de kop.
Er zijn zó veel luisteraars en zó veel meningen, je vindt nooit muziek die iedereen gaat bekoren.
Zullen we er dan maar gewoon mee stoppen, met de plaatjes?
Al is het maar bij wijze van experiment.
Pamflet voor nieuws en talk op radio 1
Door Pieter Hermans
• Met belastinggeld houden wij een nieuwszender in de lucht. Omdat muziek, sport en entertainment wel renderen, maar nieuws niet. Dus, wat doen de zendermanagers? Muziek, sport en entertainment op de nieuwszender! Uit pure angst, omdat “de mensen het willen”, en op basis van ondeugdelijk onderzoek onder de verkeerde doelgroep.
• Wie commentaar heeft wordt opzijgezet als oud, dom of elitair. Muziek, sport en entertainment moeten, net als ijsjes, snoep en chips. Het moet overal bij en overal tussen.
• Ook over de soort muziek die “de mensen willen” wordt serieus nagedacht. Smaken verschillen, dus eigenlijk zijn bijna alle genres verboden, behalve westcoast studiomuziek uit de VS met een vlak, zeurderig en repetitief karakter, en jankerige soulmuziek. De platen worden uitgezocht door Amerikaanse software die geladen is met deze genres.
• Sport moet vanzelfsprekend ook op de nieuwszender. Lange interviews met spelers die eigenlijk niets te vertellen hebben, bijvoorbeeld omdat ze geblesseerd zijn, of omdat ze op de reservebank zitten.
• Entertainment moet natuurlijk ook de publieke zenders. Zoveel mogelijk Maxima, hoempabandjes en straatgeluiden, liefst met muziek er onder, als het even kan een hele dag of zelfs een hele zomer lang met voetbalflitsen, heel veel voetbalflitsen.
• Gesproken woord is eng, vermoeiend, zwaar en achterlijk, dat is de diep gevoelde angst. Om dat gesproken woord te bestrijden betalen wij met zijn allen een zendermanager, een coördinator en een hele redactie, per zender en zeker ook bij de nieuwszender radio 1. Laurens Borst, Giselle van Cann en Marcel Gelauff, ze willen allemaal muziek, muziek, muziek en sport en licht entertainment, het liefst de hele dag, telkens weer, overal tussendoor en overal bij.
• Westcoast studiomuziek kan wel eens lekker zijn, net als een hamburger, een frietje, en jankerige soulplaten, bijvoorbeeld, als je weg wilt drijven op een deun, met een borrel op, of ’s avonds laat. Maar waarom moet deze zeurmuziek de hele dag door opgedrongen, gesandwiched en erin geramd worden? En waarom zijn alle andere genres verboden? En waarom op de nieuwszender? Moet Laurens bij elke maaltijd mayonaise en na elke gang een cola? Gooit Giselle sherry in de plantenbakken en loopt Marcel de hele dag te voetballen in zijn kantoor in Hilversum? Stopt hij op zondag bij het joggen om de kilometer voor een broodje bal?
• De muziek op radio een is niet alleen eenzijdig, er zijn meer kwalificaties te geven, los van persoonlijke smaak: overgeproduceerd, je hoort de verveling. Ongeïnspireerd, er zit geen spanning in, je hoort een dof refrein dat steeds herhaald wordt. Zeurderig, je hoort klagerig gezang waar een echo op gezet is. Mat, slap en gemiddeld, hierop wordt bewust gezocht want het zou toch eens gebeuren dat iemand het muziekbehang te moeilijk vindt! Dit muzikale braaksel, deze audiodrollen (Douwe van der Werf) worden drie of vier keer per uur door je strot geduwd op de nieuwszender, tussen de tourtoeters en de vuvuzelas door, in het heilige besef dat “we”dit “willen”
• Laurens, Marcel en Giselle, “we” willen nieuws en talk. Muziek en sport en hoempa hebben we al! Op heel veel andere zenders, echt!. Honderden reacties op de media en op jullie blogs: stop met ons te negeren, kom uit jullie Hilversumse holen en breng nieuws en talk!
Prachtig, prachtig! Het een nog fraaier dan het andere. Ik pik er dit uit:
“Zoveel mogelijk Maxima, hoempabandjes en straatgeluiden, liefst met muziek er onder, als het even kan een hele dag of zelfs een hele zomer lang met voetbalflitsen, heel veel voetbalflitsen.”