Friso

Maandag gaat Friso dood en eerst denk ik: wat reageert Radio 1 alert.
Met Tim Overdiek bovenop het hete nieuws en wat treft het dat Jeroen Snel (de verder ongelooflijk irritante DIDD-zuurpruim) nu naadloos kan doorgaan als royalty watcher.
Menno Reemeijer wordt gebeld op z’n vakantieadres maar gelukkig, daar is Kysia Hekster en het duiken in Friso’s ziel en het ach en wee en wat nu kan beginnen.

Voor mij is de lol eraf wanneer later die avond Willemijn Veenhoven nog steeds over Friso kletst en het wordt alleen maar erger de dagen erna.
De ene kenner herhaalt de andere kenner over hoe superslim Friso was en dat-ie niet in de spotlights wou en iedereen is het erover eens dat hij in Delft zal worden begraven.
Mattijs van de Wiel moet er voxpoppen (wat niks toevoegt) maar wat weer niet zo’n erg dieptepunt was als Colette van Nunens: “waar was u toen u het hoorde?”

Toen werd het Lage Vuursche en -balen!- “een besloten begrafenis”.
Loeren op afstand dus (dus?). Met als nieuw dieptepunt John Sarbach die bij gebrek aan toestromende “belangstellenden” dan maar collega-journalisten interviewt over ‘dat er niets te zien is’.

Menno Reemeijer (intussen weer op z’n post) doet vanavond verslag van wat hij wel ziet.
Zwarte kist, witte bloemen.
Citaat dominee Ter Linden.
Jacobine Geel die vanochtend voorspelde en nu duidt.

Dat was het.
Hoop ik.
Zodat nu niet alleen Friso maar ook zijn familie kan rusten/rouwen in vrede.
En wij ons ook weer kunnen concentreren op wat echt ter zake doet.