Positief: de TROS Nieuwsshow besteedt aandacht aan de (ongewenste) verkoop van dieren door dierenwinkels.
Sommige stoppen daar nu mee.
Iets minder positief: het gesprek gaat duizend kanten op en dat zijn er een paar teveel.
Het begint al met de aankondiging.
Mieke van der Weij: “asiels puilen uit met gedumpte Knuffies en Ploffies.”
Terwijl Peter de Bie nu énkele winkels hebben besloten de verkoop te stoppen suggereert dat de dieren dus “niet meer te krijgen” zijn.
Het echte verhaal: mensen schaffen vaak als impuls een konijn of cavia aan, ontdekken thuis dat het toch niet zo’n fijne knuffel is, kind raakt erop uitgekeken, knager wordt gedumpt. Soms letterlijk – gewoon op straat gezet.
En belandt als-ie geluk heeft in een asiel waar mensen die er -hopelijk- wél over hebben nagedacht hem kunnen komen halen.
De gedachte is dat als dierenwinkels geen diertjes meer verkopen, mensen minder snel in de verleiding komen ze zomaar aan te schaffen.
De zijpaden:
– hamsters zijn solitaire dieren (onvermeld: ze leven ‘s nachts en dan word je gek van dat gedraaf in dat wieltje)
– konijnen zijn doodongelukkig in hun eentje (onvermeld: ze hebben ook veel ruimte nodig)
– Mieke: mensen denken dat dieren van knuffelen houden maar dat is niet zo (goede correctie: sommige willen wel geaaid maar niet zo ruw als kinderen vaak doen)
– aapjes – reptielen – exoten – dierenhandel uit de rimboe – Positieflijst (Mieke: “wat is dat”)
Interessanter: waarom de gast, Joke Voorn van Stichting LOES voor Dieren, van dieren houdt (mee opgegroeid en wonend naast Artis).
Kijkje in de ziel van de presentatoren:
Peter de Bie hád ooit een konijn dat “zo zielig in zijn hok zat te kijken” (alleen dus) en hij wist niet wat hij ermee moest doen.
Mieke (lachend): “Eet ‘m op, dan!”
Peter: “Ik was blij dat iemand hem met hok en al wou hebben, het was echt heel treurig.”
Positief: aandacht voor dieren.
Laten we het daar maar op houden.
Barend zegt
Dieren worden vaak aangeschaft als speelgoed voor kinderen. Het zou zo goed voor ze zijn, de ‘verantwoordelijkheid’ voor een dier.
Kinderen en dieren – een verhaal apart.
Mijn dierenwinkelier is al een jaar of twee geleden gestopt met verkoop van cavia’s, konijnen, e.d. Heb ik hem voor bedankt. De triestheid van die dieren in bakken, ’s avonds, weekends, – niet om aan te zien.