Een smoothie met appels en spinazie

Pieter de Lange (55) was nagenoeg blind.
Maar hoe is dat nu?
Zo kondigt Vincent Bijlo de Verandering aan en daarmee moet ik het doen wanneer de reportage van Joris van de Kerkhof start.

“Laag blijven jongen, zo is braaf” zegt een mannenstem (dat moet Pieter de Lange zijn) tegen een hond.
Die de man “nog wel nodig” heeft.

Dan: “Het komt allemaal door het eten.”
Fruit en groente en noten en zaden en granen.
“Dat zijn alle producten die ik eet.”

Een smoothie maakt de man.
Van appels en spinazie (zak wordt opengetrokken).
Blender draait.
“Het ziet er niet uit maar het smaakt voortreffelijk. Vind ik.”
Met bulderend gelach: “Ik hoop dat je het lust.”
(of dat zo is horen we helaas niet)

Pieter de Lange is fietsenmaker en werkt op Center Parcs.
Hij heeft het zijn collega’s verteld, zegt hij.
Maar de dokter nog niet.

Dat gaat hij volgend jaar wel doen.
En dan “vragen of hij het op mijn netvlies kan zien”.
“Ik hoop dat de dokter zegt: ja, er is wel wat veranderd.”
Hard (nerveus?) lachend: “Ik vind het wel eng!”

De eerste keer dat ik de reportage beluister *snap* ik ‘m niet.
Wat ook komt omdat ik Pieter de Lange slecht versta.
De tweede keer begrijp ik dat hij beter ziet omdat hij een bepaald dieet volgt. Hoewel hij dat niet met zoveel woorden zegt.
Pas de derde keer, wanneer ik niet meer hoef te zoeken naar de betekenis, hoor ik het juweeltje dat deze radio(reportage) is.

Stom, stom – van mij.
Niet gewoon lúisteren maar direct willen interpreteren en conclusies trekken.
Soms moet je inderdaad zo luisteren.
Maar soms ook helemaal niet.