De Nederlandse Greenpeace-activiste Faiza Oulahsen komt op borgtocht vrij.
“David Jan, wat was de motivatie van de rechter?” vraagt nieuwslezer Jan van de Putte aan David Jan Godfroid.
“Merkwaardigerwijs was er heel weinig motivatie,” zegt die.
Au!
De motivatie van de rechter, ik hoor het de vice-president van het Amsterdamse gerechtshof Sluijter nóg zeggen, “is of hij zin heeft in zijn werk en daar hebt u niets mee te maken”.
Het is motivering, heren. Motivering.
Die termen verwarren is nóg erger dan hannesen met als/dan en ‘zich beseffen’.
Of in elk geval *even* erg.
Goeie!
En dan hebben we ook nog de uitspraak, in dit geval van de nieuwslezer in het NOS radiojournaal, ik meen mevrouw Freddy van Tijn. Toch niet de eerste de beste. Ze begon enthousiast, luid en duidelijk met de “FED-notulen”, met de klemtoon op -tu.
Volgende moeilijkheid: een Frans woord. De naam van de Franse krant: Libération. Zoals vrijwel alle Nederlanders zeggen: Libérasjon. (En dat dan ook nog herhaald.)
Het is ook wel weer grappig. Dit volk houdt niet zo van een precieze uitspraak, anders dan Fransen en Duitsers bijv.
Daar staat tegenover dat allochtonen onze ‘z’ weer veel scherper uitspreken, en daaraan onmiddellijk herkenbaar zijn.