Kruizen van de muur bij half-gelovigen

“Monseigneur Eijk, hebben we nu een goede paus?”
Antw: “Hij komt goed over bij de mensen, hij formuleert de katholieke leer zoals die is maar op de 1 of andere manier aanvaarden mensen het van hem.”
Kardinaal Eijk gaat naar Rome om met de paus te praten en Joris van de Kerkhof krijgt niet meer uit hem dat de paus een goede communicator is.

Ad hominem dan maar: “Wat leert u van hem? U persoonlijk.”
Eijk: “Je moet altijd jezelf blijven maar van de manier waarop hij het heel eenvoudig weet te formuleren kun je altijd iets overnemen.”
JvdK: “Het voelt afstandelijk zoals u erover praat. Voelt u ook afstand tot hoe hij het geloof predikt?”
Eijk zegt van niet.

De katholieken in Nederland.
Die lopen weg.
Hier gooit Joris van de Kerkhof zichzelf in de strijd: “Het ligt dus aan mij.”
Nu hád zich een fijn gesprek kunnen ontspinnen maar Eijk: “Dat laat ik voor uw rekening.”

Wel houdt de monseigneur zijn verhaal over de ‘overtuigde gelovigen’ die beter zijn dan de ‘half-gelovigen’ (term van JvdK).
Maar “kruizen van de muur halen” zoals de interviewer suggereert dat Eijk zou willen doen bij mensen die “niet katholiek genoeg zijn” – dat nu ook weer niet.

De eerste woorden dan, die hij tot de paus zal spreken.
“Santo Padre.” En dan een realistisch, maar niet pessimistisch beeld van Nederland.
Eijk: “Ik verwacht dat die katholieken die blijven en die echt Christus en de kerk in hun hart dragen het zuurdesem zullen zijn voor het rijk Gods van de toekomst ook in Nederland.”

Wat een blok beton, die Eijk.
Zóveel kansen om zichzelf en het geloof aan ons te verkopen en elke door Joris van de Kerkhof uitnodigend geopende deur slaat hij keihard dicht.
Hij kan nog veel van de paus leren.