“Ik ben zo gek op jullie!”

“Dit hád een reportage kunnen worden met veel toeters en bellen,” begint Joris van de Kerkhof zijn verslag van de benefietavond van Geer en Goor.
Hij had ook kunnen gaan over “grappige of misschien valse opmerkingen”.

De verslaggever kiest voor een gesprek op het podium na afloop.
Gordon spreekt wijze woorden over dat mensen elkaar beter in de gaten moeten houden want je moet niet willen dat iemand tien jaar dood in haar huis ligt.
En het programma?
“Ik denk dat we op een speelse en luchtige manier hebben laten zien dat er heel veel eenzaamheid heerst bij ouderen.”

Een vrouw komt ertussen.
Ze is 91 en mee geweest naar Volendam.
G: “Wat leuk dat je er was, schat.”
Vrouw: “Ik ben zo gek op jullie!”

Een brekelige man komt “met zusters die me verzorgen”.
Waarvan hij heeft genoten?
“Van wat ze gedaan hebben en wat ik heb terug gekregen?”
Wat dan? Liefde.
Want hij zat “diep in de put”.
JvdK: “En dan komen er een paar van die schreeuwlelijken die heel hard lachen?”
Man: “Nee, nee, ze zijn goed.”
JvdK: “En wat maakt ze zo goed?”
Man: “Alles, alles, alles.”

Wakker geworden met het vreselijke nieuws dat Gordon gisteren tijdens de uitzending het telefoonnummer van Connie Breukhoven heeft genoemd en dat die razend is, denk ik eerst: waar blijft dát onderwerp nou.
Wanneer ik de reportage nog eens beluister besef ik, dat dit die valse opmerking is waar Joris van de Kerkhof het bewust *niet* over heeft.

Een terechte keuze want relletjes om Gordon zijn er altijd maar dat die oude mensen echt veel blijken te ontlenen aan wat ik creeps vind, dat was bijzonder om te horen.