Ballen in de lucht en valsheid

Vrolijke hoempamuziek.
Een jongleur. Met vijf ballen in de lucht.
De PvdA voert campagne in Oosterhout.
Met, zegt de fractievoorzitter, “een publiekstrekker om ons te ondersteunen maar het gaat om ons verhaal. Ons contact met de mensen.”
En de rode rozen natuurlijk.

Joris van de Kerkhof vindt een kiezer die zijn hele leven PvdA heeft gestemd maar die nu aarzelt over de SP. Hij wil “kijken wat ze gedaan hebben met de buurthuizen”.
“Sterke wijken daar staan we echt voor” verzekert hem de fractievoorzitter.
“Die bouw je op met een activiteitencentrum met een bibliotheekvoorziening met sportvoorzieningen en zorgvoorzieningen…”
Bla-bla en babbel, denk ik, maar de zwevende kiezer lijkt overtuigd: “We moeten de kant uit dat we het sámen kunnen doen met respect voor elkaar.”

Wég van de hoempa naar elders in Oosterhout waar de man van Pro Oosterhout *gele* rozen uitdeelt.
Vijftien jaar was hij lid van de PvdA maar nu is hij “er helemaal klaar mee”. Zo klaar dat hij in december nog voor die partij raadslid werd en een maand later zich al afsplitste.
JvdK: “Wist u dat u zoveel válsheid in u had?”
Nou, válsheid… “het is de Kieswet die bepaalt dat ik dat mag”.

Daar is de fanfare weer.
Mét de lijsttrekker.
“Veel plezier, leuk hecht team, ontzettend veel plezier en lol maar ook ontzettend veel inhoud.”

We komen terug bij de ballen.
Terwijl de hoempa aanzwelt gooit de PvdA-voorman ballen in de lucht.
Een, twee, drie.
Maar, valt Joris van de Kerkhof op, de vierde heeft hij niet opgeworpen.
“Ik hou me vast aan de zekerheden die ik heb.”

Hij bedoelt het symbolisch positief.
Ik hóór het symbolisch anders.