Haal niet weg die spin

“Haal weg die spin, haal weg die spin!”
Het item in de rubriek Natuur op 1 begint met wat fragmenten uit een zenuwachtig liedje.
Er zijn (misschien) meer spinnen.
En mensen zijn bang.
Wat ik al eerder hoorde op Radio 1 (in het Radio 1 Journaal) maar boswachter Frans Kapteijns is er om ons uit de gordijnen te halen en met beide beentjes rustig op de vloer te krijgen.

Kapteijns begrijpt het niet, die angst.
Mensen, denkt hij, zijn “steeds verder van de natuur vandaan” en raken daardoor eerder in paniek en worden eerder angstig.

Maar de kruisspin!
Oppert Margje Fikse.
“Daar moet ik toch héél bang voor zijn?”
Tjee, denk ik. Echt?
Mijn huis en tuin zitten vol met kruisspinnen, soms loop ik per ongeluk door een web en zit er even 1 bovenop me en ik had geen idee dat die gevaarlijk was.

Gelukkig: het blijkt een fabeltje.
Onze Nederlandse spinnen hebben niet voldoende kracht in de kaakjes om door onze huid heen te komen.
Al wil de boswachter niet ontkennen dat ze bij sommige mensen wel “gevoelig op de huid” kunnen zijn.
Hoezo? Vertel verder!

Helaas deelt Margje Fikse mijn nieuwsgierigheid niet maar gaat ze over op dat spinnen toch ‘s nachts “in je mond lopen”.
Nee hoor.
Nog een fabel.

De enige Nederlandse spin die niet zo leuk is, vertelt Frans Kapteijns, is de waterspin.
Maar daar hebben weinig mensen contact mee.
Vertel, vertel! Denk ik weer.
Dat denkt niet Margje.

Frans Kapteijns houdt nogmaals een pleidooi voor de spin die, zegt hij, zelfs de muggen opvreet die je zelf tegen de muur doodslaat.
Dat wist ik niet! Wat leuk!
Hoe weet zo’n spin nou dat elders in de kamer een lijk tegen de muur kleeft?
En gaat ze daarna terug naar haar web?

Een bron van informatie, deze boswachter Frans.
Jammer, jammer dat hij zo weinig kans krijgt meer te vertellen.