Een vrouw met prachtig helwit haar

Terwijl Marc-Robin Visscher vanochtend vrij zinloos staat te wachten of de ME het Bungehuis van de UvA komt ontruimen, doet Colette van Nunen verslag van een brand in een seniorenflat in Nijmegen.

Wanneer de rook is opgetrokken verschijnt daar Joris van de Kerkhof die net als eerder Colette van Nunen weinig hard nieuws kan brengen.
Maar met dat feilloze gevoel dat hij heeft voor het aanspreken van de juiste mensen ontdekt deze verslaggever “een vrouw met prachtig helwit haar en hele heldere blauwe ogen”.
Tussen twee zorgzame mannen.

Eerst zorgen of ze wel goed op de foto komt (JvdK vriendelijk: “maar dit is geen foto”).
Wat er gebeurd is? Ze werd wakker doordat haar kleindochter belde dat er brand was. En keek uit het raam en zag brandweerwagens en politie.
De vrouw is uit het huis gehaald door de brandweer en “tis nog goed afgelopen, hè” zegt ze met een stem die brekelig klinkt maar dat is denk ik meer door de leeftijd dan door emotie.

JvdK: “En deze twee heren die om u staan?”
Haar zoons.
JvdK: “Ziet u die ook eens…”
Nee hoor, ze komen regelmatig.

Maar ze zagen het op tv en direct erheen.
De ene broer is boos op de politie die ze niet wou doorlaten.
De ander vindt het “een beetje begrijpelijk” maar als ik hem hoor over de agent die zei “en nu doorrijden want anders krijgt u ook nog een bekeuring” denk ik dat dat toch echt wat invoelender had kunnen worden aangepakt.

Waar ze moeder vonden?
In het wijkcentrum.
“Maar we wisten al dat het goed was want ze was al op tv geweest. Ze staat graag in de schijnwerpers.”
(gelach)

Mevrouw wil haar huisje weer in want ze heeft geen sokken, geen andere kleren en, zegt zoon “ondergebit vergeten” wat weer leidt tot wat vrolijke hilariteit want gelukkig is het maar radio maar je kunt het wel een beetje horen zegt de zoon (ik niet!).

Voor de zoveelste keer denk ik: wat doet Joris van de Kerkhof dat toch goed.
In korte tijd, misschien niet de vier minuten van de reportage maar érg veel langer zal het niet zijn geweest, zo goed contact krijgen met mensen dat hij ze zo mooi kan portretteren.