Waarom toch steeds vaker dat persoonlijke gedoe op de publieke radio en tv met snotterende presentatoren die hun laatste zinnen er mogen uithuilen? Denk aan de zowel tenenkrommende als vermakelijke vertoning bij het afscheid van Toine van Peperstraten. Mijn advies: stoppen hiermee en zakelijk houden.
Jeannezegt
Het hoeft niet altijd zo te gaan.
Marcel Oosten heeft het zakelijk gehouden.
Alleen toen Marc-Robin Visscher hem vroeg hoe het met hem ging, zei hij “is wel eens beter geweest” .
En daarna ging hij weer zakelijk dóór.
John de Beerzegt
Maar waarom moeten wij überhaupt weten dat een presentator ermee begint of stopt? In de laatste categorie ongetwijfeld een groot menselijk drama, maar het zou de publieke omroep sieren zich weer boven dit Story- en Privé-geneuzel te verheffen. Mensen zijn passanten en komen en gaan, laatst is de warme bakker uit ons dorp verdwenen.
Jeannezegt
Ik vind het wel interessant te weten welke presentatoren komen en gaan.
Soms zijn het aangename verrassingen, soms ben ik er wat weemoedig over (Marcel Oosten).
Een snikkend drama hoeft het wat mij betreft ook weer niet te worden.
Daarin zijn we het eens.
Waarom toch steeds vaker dat persoonlijke gedoe op de publieke radio en tv met snotterende presentatoren die hun laatste zinnen er mogen uithuilen? Denk aan de zowel tenenkrommende als vermakelijke vertoning bij het afscheid van Toine van Peperstraten. Mijn advies: stoppen hiermee en zakelijk houden.
Het hoeft niet altijd zo te gaan.
Marcel Oosten heeft het zakelijk gehouden.
Alleen toen Marc-Robin Visscher hem vroeg hoe het met hem ging, zei hij “is wel eens beter geweest” .
En daarna ging hij weer zakelijk dóór.
Maar waarom moeten wij überhaupt weten dat een presentator ermee begint of stopt? In de laatste categorie ongetwijfeld een groot menselijk drama, maar het zou de publieke omroep sieren zich weer boven dit Story- en Privé-geneuzel te verheffen. Mensen zijn passanten en komen en gaan, laatst is de warme bakker uit ons dorp verdwenen.
Ik vind het wel interessant te weten welke presentatoren komen en gaan.
Soms zijn het aangename verrassingen, soms ben ik er wat weemoedig over (Marcel Oosten).
Een snikkend drama hoeft het wat mij betreft ook weer niet te worden.
Daarin zijn we het eens.