Postduiven met gps in hun kop

Vooropgesteld: ik weet niets van postduiven.
Wel heb ik goed contact met de turkse tortels in mijn tuin die weten dat als ze op de vensterbank me indringend aankijken ik graan zal strooien.
‘Roodborstje tikt tegen het raam’ maar dan anders.

Nav de postduiven die deze week moeite hadden vanuit Barcelona de weg naar huis terug te vinden praten Mieke van der Weij (gelukkig weer terug) en Peter de Bie met Gert Jan Beute die zich ‘duivencoach’ noemt.

Na het gesprek weet ik dat postduiven het hok terugvinden door gps in hun kop maar dat ze de laatste 50 km zich oriënteren op punten op de grond. Ze worden gefokt op lange afstanden en ze kunnen niet allemaal even ver vliegen.
Sommige vliegen ‘s nachts door, andere niet. Roofvogels zijn er dol op en Franse jagers ook.
De winnaar van een race is veel waard en verhuist bv naar Azië “voor de fok”.

“U zegt ‘hij’”, valt Mieke van der Weij op, “zijn het allemaal mannetjes?”
Juist niet, het zijn meestal vrouwtjes want die “zijn sterker net als bij de mensen.”
MvdW: “Maar waarom zegt u dan ‘hij’?”
Uit gewoonte.
“Wilt u daar dan onmiddellijk mee ophouden!” roept Mieke vanuit haar feministische hart.

De deskundige komt overal o.a. bij Mike Tyson die met z’n duiven hartstikke lief blijkt te zijn.
Want de duiven waarvan Beute al keurend zegt dat ze niet goed genoeg zijn doet hij niet ‘weg’ (=dood) maar zet hij in een apart hok.

Gek, dat is de enige keer dat aan de orde komt dat je ook van die vogels kunt houden.
En hoe zou het andersom zijn? Hecht een duif zich aan de eigenaar/melker?
Zo ja – hoe kun je haar/hem dan zomaar wegdoen aan iemand in Azië die er “voor de fok” veel geld voor over heeft?

Vragen die bij deze softie opkomen maar die de presentatoren kennelijk niet bezig hielden.