De eerste (en wat we toen nog niet wisten: enige) Fanlog Award voor Mooiste Radio van het Radio 1 Journaal ging begin dit jaar naar Joris van de Kerkhof voor zijn serie over het dikke jongetje Vincent Boterman. Nee, niet ‘dik’: lijdend aan obesitas.
Joris van de Kerkhof blijft Vincent volgen. Deze week reeks drie. De eerste afleveringen vind ik wat vlak. Vincent is opgewekt, alles gaat goed en wordt nog beter en wat er niet goed wás (hij werd gepest hoewel hij dat destijds ontkende) is verholpen met plaatsing in een andere klas.
De jongen (bijna 14) wil volgens het weblog op de NOS-site openhartig over van alles praten maar dat hoor ik in de uitzending veel minder terug dan een jaar geleden. Misschien slaat het puberschap toe? Niet dat hij niets persoonlijks zegt. Maar het klinkt minder onbevangen. Het zijn dit keer de weblogs die het echte verhaal vertellen.
Tot vandaag. Vincent gaat na drie maanden op terugkomdag naar Heideheuvel waar hij toen we hem ontmoetten drie dagen in de week werd behandeld. Alles gaat prima, horen we. Hij houdt zich aan de eetregels, hij sport veel, hij weerstaat verleidingen. Dan wordt hij gewogen en blijkt hij niet alleen niet te zijn afgevallen, hij is zelfs wat zwaarder geworden. Vier ons. Maar toch.
Voor het eerst duwt Vincent de microfoon weg en wil hij niet praten. Maar, stoere knul dat hij is, spreekt hij later nog wel de begintekstjes voor de uitzending in. Was immers afgesproken. En in oktober mag Joris van de Kerkhof ook weer terugkomen. Omdat dat óók was afgesproken. Dat hij hem zou mogen blijven volgen.
Wat een mooi slot van deze reeks. Een slot dat de eerdere afleveringen die ik wat vlak vond opeens meer diepte en lading geeft.
Geef een reactie